زمینه و هدف: جاذب های بیولوژیک در شرایط محیطی نامطلوب از کارآیی مطلوبی برخوردار نیستند. برای غلبه بر این مشکل کاربرد فناوری پلیمرهای قالب ملکولی (MIPs)، پیشنهاد شده است. در این مطالعه با هدف جذب اختصاصی علف­کشهای کم مقدار تریازینی، پلیمر قالب ملکولی سنتز و بهینه­سازی شده و به عنوان یک فاز استخراجی جامد نوین (MISPE) استفاده شده است.

روش بررسی: در این مطالعه ، پلیمرهای آترازین و آمترین با روش چیدمان طراحی ترکیبی مرکزی، سنتز و به همراه نمونه های شاهد از نظر مقدار منومر عاملی، ملکول الگو، اتصال دهنده جانبی، آغازگر، حلال و دمای پلیمریزاسیون مورد تحلیل قرار گرفت. سپس کارتریج مناسب انتخاب و استخراج فاز  جامد بر اساس مقدار جاذب، غلظت نمونه، حجم نمونه، سرعت جریان نمونه و pH نمونه، با استفاده از متدولوژی سطح پاسخ بهینه­سازی شد. در نهایت فاکتور تغلیظ و تکرارپذیری مصرف کارتریج نیز مورد آزمون قرار گرفت.

یافته­ها: بر اساس نتایج، برای آمترین و آترازین به ترتیب دما، 86/40 درجه سانتیگراد، حلال 41/6 و 03/5 میلی­لیتر، اتصال دهنده جانبی 070/27 و 32/21، آغازگر03/2 و 27/2 میلی مول، منومر 41/5 و 73/4 میلی مول، ملکول الگو 204/1 و 811/0 میلی مول حاصل آمد. نتایج بهینه­سازی فاز جامد آمترین و آترازین نیز نشان داد که امکان بازیافت بالای 90 درصد برای نمونه های آب آشامیدنی و ادرار وجود دارد.

نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که روش طراحی ترکیبی مرکزی، می تواند به عنوان یک ابزار عمومی برای سنتز و بهینه سازی پلیمر و پروتکل استخراج فاز جامد قالب ملکولی به کار برده شود. پلیمرها هم با توجه به عملکرد عالی خود می­توانند نقش مهمی در پایش محیط کار بر عهده گیرند.