1- گروه مدیریت محیطزیست، حقوق محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه حقوق، واحد تهران جنوب، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، dr_ajalalian@yahoo.com
3- گروه علوم و مهندسی محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (945 مشاهده)
سابقه و هدف: مطالعات مختلف نشان دادهاند توجه به اصول HSE در ساختوسازهای کلان شهری به توسعه پایدار شهری کمک میکند. این مطالعه با هدف ارائه الگویی برای حفاظت از محیطزیست در پروژههای ساختوساز شهری طراحی شده است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در سال 1400-1399 انجام شد. در گام اول، مطالعه جامعی با هدف گردآوری فهرست اولیهای از شاخصهای توسعه شهری پایدار انجام شد. سپس عوامل مؤثر بر مدیریت محیطزیست شهری بررسی و در گام بعدی، مدل مفهومی اولیه شکل گرفت. در گام نهایی، از طریق روش دلفی و تحلیل عاملی روایی و پایایی مدل تعیین شد. کفایت مدل اندازهگیری در مدلیابی معادلات ساختاری بررسی شد. دادهها با استفاده از نرمافزارهای SPSS (نسخه 19) و Smart PLS تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد پایایی عوامل ساختاری (7 سؤال)، عوامل محتوایی (7 سؤال) و موانع و آسیبها (13 سؤال) به ترتیب 0.716، 0.821 و 0.831 و مقدار بار عاملی برای تمامی سنجهها بیشتر از 0.4 برآورد شد. شاخصهای نیکویی برازش این مدل شامل χ2/df، RMSEA، GFI، AGFI، CFI و NNFI به ترتیب 2.25، 0.061، 0.96، 0.91، 0.98 و 0.97 برآورد شد.
نتیجهگیری: یافتهها بیانگر این بود که توجه به هریک از شاخصهای 27گانه در مدیریت HSE شهری گامی مؤثر در راستای حفاظت هرچه بیشتر از محیطزیست شهری در ساختوسازها و توسعه پایدار شهری است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی