Research code: 112211
Ethics code: IR.GOUMS.REC.1400.339
علیرضا حیدری* 
1، شمیم ایمانی گرجی2 ، فریده کوچک2 ، زهرا خطیرنامنی2
1، شمیم ایمانی گرجی2 ، فریده کوچک2 ، زهرا خطیرنامنی2
1- مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران ، alirezaheidari7@gmail.com
2- مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2- مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (99 مشاهده)
سابقه و هدف: تـنش شـغلی یـک واکنش منفی جسمی و روحی است که بعد از اخـتلالات اسکلتی- عضلانی دومین مشکل مرتبط با کار بوده و شـیوع بالایی دارد. خستگی حالتی است که در یک دوره کاری پدید می‌آید و به دلیل آن فرد، کارایی خود را از دست می‌دهد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین تنش شغلی با خستگی شغلی در پرستاران انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که در بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهرستان گرگان شامل بیمارستان صیاد شیرازی، بیمارستان 5 آذر و بیمارستان طالقانی در سال 1400 انجام شد. 277 نفر از پرستاران، پس از نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی وارد مطالعه شدند. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه‌های تنش شغلی OSIPOWو خستگی شغلی سوئدی SOFIجمع‌آوری و در نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین تنش شغلی 4/23 ± 05/180 بود و در سطح متوسط تا شدید طبقه‌بندی گردید. بالاترین نمره مربوط به بعد بار کاری نقش و کمترین نیز مربوط به بعد محیط فیزیکی بود. میانگین خستگی شغلی 5/22 ± 18/53 بود و در سطح کمتر از حد متوسط ارزیابی شد. بالاترین نمره مربوط به بعد فقدان انرژی و کمترین نیز مربوط به بعد تلاش جسمانی بود. بین تنش شغلی با خستگی شغلی و تمامی ابعاد آن در پرستاران رابطه مستقیم و معنادار ضعیف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین تنش شغلی با خستگی شغلی، پیشنهاد می‌شود زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم جهت کاهش تنش در پرستاران فراهم گردد و آموزش‌های راه‌های مقابله با تنش به کارکنان بیمارستان ارائه شود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که در بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهرستان گرگان شامل بیمارستان صیاد شیرازی، بیمارستان 5 آذر و بیمارستان طالقانی در سال 1400 انجام شد. 277 نفر از پرستاران، پس از نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی وارد مطالعه شدند. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه‌های تنش شغلی OSIPOWو خستگی شغلی سوئدی SOFIجمع‌آوری و در نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین تنش شغلی 4/23 ± 05/180 بود و در سطح متوسط تا شدید طبقه‌بندی گردید. بالاترین نمره مربوط به بعد بار کاری نقش و کمترین نیز مربوط به بعد محیط فیزیکی بود. میانگین خستگی شغلی 5/22 ± 18/53 بود و در سطح کمتر از حد متوسط ارزیابی شد. بالاترین نمره مربوط به بعد فقدان انرژی و کمترین نیز مربوط به بعد تلاش جسمانی بود. بین تنش شغلی با خستگی شغلی و تمامی ابعاد آن در پرستاران رابطه مستقیم و معنادار ضعیف مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین تنش شغلی با خستگی شغلی، پیشنهاد می‌شود زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم جهت کاهش تنش در پرستاران فراهم گردد و آموزش‌های راه‌های مقابله با تنش به کارکنان بیمارستان ارائه شود.
شماره‌ی مقاله: 7
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
