دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 266-259 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 95/د/40/1147
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
karimi Z, haghshenas L, asghari M, teimori G, ABEDINLOO R. The Relationship between Job Stress and Job Satisfaction and Related Factors among Health Center Employees. johe 2022; 9 (4) :259-266
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-821-fa.html
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-821-fa.html
کریمی زهرا، حق شناس لیلا، اصغری مهدی، تیموری غلامحیدر، عابدینلو رضوان. بررسی ارتباط استرس شغلی و رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در بین کارکنان مراکزبهداشتی. مجله مهندسي بهداشت حرفه اي. 1401; 9 (4) :259-266
1- ، R.abedinloo@gmail.com
چکیده: (470 مشاهده)
مقدمه: رضایت شغلی و استرس شغلی به عنوان دو عامل مؤثر بر بهره وری کارکنان در محیط کار در سازمان ها در نظر گرفته می شود. اثرات مختلف جسمی و روانی استرس شغلی منجر به تضعیف رضایت شغلی می شود.
روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در زمستان 1397-بهار1398 در مراکز بهداشتی درمانی یکی از شهرستان های استان مرکزی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مشخصات فردی و دموگرافیک، پرسشنامه شاخص توصیف شغل (JDI) و پرسشنامه استرس شغلی دیویس (OSQ) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که استرس شغلی به طور کلی در زنان (848/119) بیشتر از مردان (122/108) و رضایت شغلی آنها (450/242) کمتر از مردان است (682/262). بین استرس شغلی و رضایت شغلی (001/0=r و 783/0-=P )در سطح معناداری 05/0p< رابطه منفی و معناداری وجود دارد. رگرسیون چند متغیره بیان کرد که متغیر استرس شغلی به طور کلی قادر به پیش‌بینی رضایت شغلی است (783/0-=β، 001/0(p=. بیشترین استرس شغلی و کمترین رضایت شغلی مربوط به کارکنان مراقبت های بهداشتی بود.
نتیجه گیری: با توجه به درصد بالای شاغلان زن در مراکز بهداشتی درمانی، توجه ویژه به مشکلات آنان ضروری است. ارائه خدمات و سیاستگذاری مناسب، تخصیص منابع مالی و حل مسائل اقتصادی ایشان ضروری است.
روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در زمستان 1397-بهار1398 در مراکز بهداشتی درمانی یکی از شهرستان های استان مرکزی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مشخصات فردی و دموگرافیک، پرسشنامه شاخص توصیف شغل (JDI) و پرسشنامه استرس شغلی دیویس (OSQ) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که استرس شغلی به طور کلی در زنان (848/119) بیشتر از مردان (122/108) و رضایت شغلی آنها (450/242) کمتر از مردان است (682/262). بین استرس شغلی و رضایت شغلی (001/0=r و 783/0-=P )در سطح معناداری 05/0p< رابطه منفی و معناداری وجود دارد. رگرسیون چند متغیره بیان کرد که متغیر استرس شغلی به طور کلی قادر به پیش‌بینی رضایت شغلی است (783/0-=β، 001/0(p=. بیشترین استرس شغلی و کمترین رضایت شغلی مربوط به کارکنان مراقبت های بهداشتی بود.
نتیجه گیری: با توجه به درصد بالای شاغلان زن در مراکز بهداشتی درمانی، توجه ویژه به مشکلات آنان ضروری است. ارائه خدمات و سیاستگذاری مناسب، تخصیص منابع مالی و حل مسائل اقتصادی ایشان ضروری است.
شماره‌ی مقاله: 6
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
