Research code: 186/p9/1403
Ethics code: IR.ESFARAYENUMS.REC.1403.017
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام
2- دانشکده علوم پزشکی اسفراین ،hojatmk66@yahoo.com
3- دانشکده علوم پزشکی اسفراین
2- دانشکده علوم پزشکی اسفراین ،
3- دانشکده علوم پزشکی اسفراین
چکیده: (47 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از شایع‌ترین مشکلات شغلی به شمار می‌روند که ارتعاش تمام بدن می‌تواند در بروز آن‌ها نقش مؤثری داشته باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مواجهه با ارتعاش تمام بدن و ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی در اپراتورهای ماشین‌آلات ساختمانی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 150 اپراتور ماشین‌آلات عمرانی بررسی شدند. برای سنجش میزان ناراحتی‌ها از پرسشنامه کرنل (CMDQ) و برای اندازه‌گیری ارتعاش از دستگاه SV106D مطابق استاندارد ISO 2631 استفاده شد. داده‌ها با آزمون های توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین شتاب ارتعاش برابر 37/0±54/0 متر بر مجذور ثانیه بود که کمتر از حد مجاز 8 ساعته بود. با این حال، 3/65٪ از افراد دچار ناراحتی در سطح متوسط و 2٪ در سطح شدید بودند. نواحی گردن، کمر و شانه‌ها بیشترین ناراحتی را نشان دادند. بین امتیاز ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی با ارتعاش تمام بدن (r = 0.521, p < 0.001)، سابقه کار (r = 0.410, p < 0.001) و سن (r = 0.271, p = 0.001) ارتباط مثبت و معنادار مشاهده شد. در مدل رگرسیون چندگانه، ارتعاش تمام‌بدن به‌تنهایی 8/27٪ از واریانس امتیاز ناراحتی‌های اسکلتی–عضلانی را پیش‌بینی کرد که با افزودن سابقه کار و سن، این مقدار به 42٪ افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: حتی مواجهه با سطوح زیر حد مجاز ارتعاش، در صورت تداوم و شرایط نامناسب ارگونومیکی، می‌تواند موجب بروز ناراحتی‌های قابل‌توجه اسکلتی-عضلانی شود
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 150 اپراتور ماشین‌آلات عمرانی بررسی شدند. برای سنجش میزان ناراحتی‌ها از پرسشنامه کرنل (CMDQ) و برای اندازه‌گیری ارتعاش از دستگاه SV106D مطابق استاندارد ISO 2631 استفاده شد. داده‌ها با آزمون های توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین شتاب ارتعاش برابر 37/0±54/0 متر بر مجذور ثانیه بود که کمتر از حد مجاز 8 ساعته بود. با این حال، 3/65٪ از افراد دچار ناراحتی در سطح متوسط و 2٪ در سطح شدید بودند. نواحی گردن، کمر و شانه‌ها بیشترین ناراحتی را نشان دادند. بین امتیاز ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی با ارتعاش تمام بدن (r = 0.521, p < 0.001)، سابقه کار (r = 0.410, p < 0.001) و سن (r = 0.271, p = 0.001) ارتباط مثبت و معنادار مشاهده شد. در مدل رگرسیون چندگانه، ارتعاش تمام‌بدن به‌تنهایی 8/27٪ از واریانس امتیاز ناراحتی‌های اسکلتی–عضلانی را پیش‌بینی کرد که با افزودن سابقه کار و سن، این مقدار به 42٪ افزایش یافت.
نتیجه‌گیری: حتی مواجهه با سطوح زیر حد مجاز ارتعاش، در صورت تداوم و شرایط نامناسب ارگونومیکی، می‌تواند موجب بروز ناراحتی‌های قابل‌توجه اسکلتی-عضلانی شود
شماره‌ی مقاله: 5
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل فیزیکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
