زمینه وهدف: نوبت کاری در کشورهای در حال توسعه به عنوان ابزار مهم برای سازمان دهی کار شناخته شده است. از اثرات مهم نوبت کاری می‌توان به اختلالات خواب، خستگی و حوادث اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی شدت خستگی و خواب‌آلودگی در کارگران نوبت کار و غیر نوبت کار و ارتباط آن با حوادث بود.

  روش­ بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده بر روی 120 نفر از کارگران با میانگین سنی 32 سال در افراد شب کار و 33 سال در کارگران روز کار شاغل در کارخانه قند اصفهان در سال 93 انجام شد. پرسشنامه شدت بی‌خوابی و خواب‌آلودگی اپورث و شدت خستگی برای سنجش شدت و میزان خواب‌آلودگی و خستگی استفاده شدند. سپس داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS 20 با کاربرد آماره های توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مقایسه میانگین تحلیل شد .

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که بالاترین نمره خستگی در کارگران شب کار با سطح خستگی 41/4 است. میانگین تمام نشانه‌های مرتبط با خستگی و امتیاز کل شاخص شدت بی‌خوابی در کارگران نوبت شب بیشتر از نوبت روز بوده و از نظر آماری این تفاوت معنی‌دار بود. ارتباط معنی‌داری بین شاخص شدت بی‌خوابی و علائم خستگی و حوادث به دست آمد .

نتیجه­گیری: میزان خستگی در گروه شب کار بیشتر از روز کار و تعداد حوادث نیز در این گروه بیشتر بود. میزان حوادث در افرادی که شدت خواب‌آلودگی بیشتری داشتند بیشتر بود .