1- ، mohammadfam@umsha.ac.ir
چکیده: (93 مشاهده)
مقدمه: خطای انسانی به عنوان علت اصلی وقوع حوادث در صنایع شناخته می‌شود. این مطالعه با هدف ارزیابی فرهنگ ایمنی و مدلسازی فاکتورهای مؤثر بر آن با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) در یک واحد فرآیندی انجام شده است.
روش: ارزیابی فرهنگ ایمنی در این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخت با مقیاس لیکرت شامل ده بُعد فرهنگ ایمنی و در یک صنعت پتروشیمی در سال 1400 انجام گردید. پرسشنامه بین 312 نفر از کارکنان توزیع شده و 308 پرسشنامه تکمیل گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS 23.0 و AMOS 23.0 انجام شد.
یافته‌ها: نمره فرهنگ ایمنی برابر با 35/3 برآورد گردید. نتایج SEM نشان داد میزان بار عاملی تأثیر درآمد، تحصیلات و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی به ترتیب برابر با 322/0، 445/0 و 328/0 بوده و میزان بار عاملی تأثیر تحصیلات، سابقه کار و سن بر تجربه حادثه به ترتیب برابر با 336/0-، 312/0- و 214/0- می‌باشد. میزان بار عاملی ارتباط فرهنگ ایمنی و تجربه حادثه برابر 477/0- بوده و شاخص نیکویی برازش (GFI) برابر 97/0 بود.
نتیجه‌گیری: نتایج ارزیابی فرهنگ ایمنی بیانگر این بود که بالاترین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به بُعدهای استفاده از وسائل حفاظتی، آموزش و درک مسائل و تعهد مدیران و سرپرستان می‌باشد. نتایج SEM نشان داد تحصیلات، میزان درآمد و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی دارای تأثیر مثبت می‌باشد. بعلاوه، ارتباط فاکتورهای سن، تحصیلات و سابقه کار با تجربه حادثه و همچنین فرهنگ ایمنی با تجربه حادثه معکوس بود.
روش: ارزیابی فرهنگ ایمنی در این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخت با مقیاس لیکرت شامل ده بُعد فرهنگ ایمنی و در یک صنعت پتروشیمی در سال 1400 انجام گردید. پرسشنامه بین 312 نفر از کارکنان توزیع شده و 308 پرسشنامه تکمیل گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS 23.0 و AMOS 23.0 انجام شد.
یافته‌ها: نمره فرهنگ ایمنی برابر با 35/3 برآورد گردید. نتایج SEM نشان داد میزان بار عاملی تأثیر درآمد، تحصیلات و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی به ترتیب برابر با 322/0، 445/0 و 328/0 بوده و میزان بار عاملی تأثیر تحصیلات، سابقه کار و سن بر تجربه حادثه به ترتیب برابر با 336/0-، 312/0- و 214/0- می‌باشد. میزان بار عاملی ارتباط فرهنگ ایمنی و تجربه حادثه برابر 477/0- بوده و شاخص نیکویی برازش (GFI) برابر 97/0 بود.
نتیجه‌گیری: نتایج ارزیابی فرهنگ ایمنی بیانگر این بود که بالاترین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به بُعدهای استفاده از وسائل حفاظتی، آموزش و درک مسائل و تعهد مدیران و سرپرستان می‌باشد. نتایج SEM نشان داد تحصیلات، میزان درآمد و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی دارای تأثیر مثبت می‌باشد. بعلاوه، ارتباط فاکتورهای سن، تحصیلات و سابقه کار با تجربه حادثه و همچنین فرهنگ ایمنی با تجربه حادثه معکوس بود.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
