زمینه وهدف: مواجهه با دماهای بالا در میان کارگران شاغل در محیطهای گرم شایع بوده و میتواند باعث ایجاد اثرات نامطلوب متعددی شود. این مطالعه باهدف بررسی ارتباط تنش گرمایی و پاسخهای فیزیولوژیکی ناشی از آن بهمنظور تعیین شاخص بهینه اندازهگیری مستقیم واتنش فیزیولوژیکی در کارگران شاغل در محیطهای کاری گرم انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 40 نفر از کارگران شاغل در فرآیند ذوب فلزات و ریختهگری مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارزیابی تنش گرمایی بر مبنای شاخص دمای تر گویسان WBGT و اندازهگیری واتنش فیزیولوژیکی وارده بر بدن بر مبنای دمای زیرزبانی، دمای تمپان، دمای ادرار، ضربان قلب و بازیابی ضربان قلب انجام شد. تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزار SPSS 16 صورت گرفت.
یافتهها: میزان تنش گرمایی شاغلین موردبررسی بر مبنای شاخص WBGT ، در 80 درصد موارد از حد مجاز توصیهشده کشوری و بینالمللی بالاتر تعیین شد. نتایج نشان داد بین واتنشهای گرمایی شامل دمای تمپان، دمای زیرزبانی، دمای ادرار، تعداد ضربان قلب و میزان بازیابی ضربان قلب و تنش حرارتی محیط، همبستگی وجود دارد. این میزان برای دمای تمپان با تنش حرارتی Pvalue <0/01 ، R2=0/78 در بالاترین مقدار قرار دارد.
نتیجهگیری: از بین شاخصهای واتنش موردبررسی، دمای تمپان ارتباط قویتری را با شاخص WBGT نشان داد. بر این اساس به علت سهولت اندازهگیری، ماهیت غیرتهاجمی، قابلقبول بودن توسط کارگران، اندازهگیری سریع و عدم تداخل در فرآیند کاری، دمای تمپان میتواند بهعنوان یک شاخص کاربردیتر نسبت به دیگر شاخصها برای اندازهگیری واتنش فیزیولوژیکی در محیطهای کاری گرم مورداستفاده قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |