در دست چاپ
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.UMSHA.REC.1401.860
زهره گودرزی1 
، محمد بابامیری1 ، فخرالدین قاسمی2 ، سیاوش شهنوازی3 ، رامین رحمانی*4
، محمد بابامیری1 ، فخرالدین قاسمی2 ، سیاوش شهنوازی3 ، رامین رحمانی*4
1- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،rahmaniohs2014@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ،
چکیده: (44 مشاهده)
زمینه و هدف: محیطهای کاری پرتقاضا و پرمخاطره مانند صنعت راهآهن، میتوانند تأثیر قابلتوجهی بر سلامت شغلی کارکنان داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی سطح خستگی شغلی و ارتباط آن با وضعیت شغلی بر اساس مدل تقاضا-کنترل در میان کارکنان تعمیرات و نگهداری ریلی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش پیمایشی بر روی کارکنان بخش تعمیرات و نگهداری ریلی ناحیه جنوب شرق کشور انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد شامل پرسشنامه محتوای شغلی (JCQ) و پرسشنامه خستگی شغلی سوئدی (SOFI-20) جمعآوری و به کمک SPSS 26 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد میانگین نمره خستگی شغلی 73/22±99/43 بود که حاکی از سطح بالای خستگی شغلی در نمونه مورد مطالعه میباشد. در بین ابعاد پنجگانه خستگی شغلی، بعد "فقدان انرژی" بالاترین نمره و "تلاش جسمانی" کمترین نمره را به خود اختصاص داد. بر اساس مدل تقاضا-کنترل، اگرچه بیشتر افراد در گروه "فعال" قرار داشتند، اما کارکنان گروه "پرتنش" (تقاضای بالا و کنترل پایین) به طور معناداری بالاترین سطح خستگی شغلی را گزارش نمودند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که قرارگیری در موقعیتهای شغلی با تقاضای بالا و کنترل پایین، عامل خطر مهمی برای ایجاد خستگی شغلی محسوب میشود. بنابراین، طراحی مداخلات سازمانی با هدف افزایش اختیار و کنترل کارکنان بر وظایفشان میتواند در کاهش خستگی شغلی و ارتقای سلامت شغلی مؤثر باشد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به روش پیمایشی بر روی کارکنان بخش تعمیرات و نگهداری ریلی ناحیه جنوب شرق کشور انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد شامل پرسشنامه محتوای شغلی (JCQ) و پرسشنامه خستگی شغلی سوئدی (SOFI-20) جمعآوری و به کمک SPSS 26 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد میانگین نمره خستگی شغلی 73/22±99/43 بود که حاکی از سطح بالای خستگی شغلی در نمونه مورد مطالعه میباشد. در بین ابعاد پنجگانه خستگی شغلی، بعد "فقدان انرژی" بالاترین نمره و "تلاش جسمانی" کمترین نمره را به خود اختصاص داد. بر اساس مدل تقاضا-کنترل، اگرچه بیشتر افراد در گروه "فعال" قرار داشتند، اما کارکنان گروه "پرتنش" (تقاضای بالا و کنترل پایین) به طور معناداری بالاترین سطح خستگی شغلی را گزارش نمودند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که قرارگیری در موقعیتهای شغلی با تقاضای بالا و کنترل پایین، عامل خطر مهمی برای ایجاد خستگی شغلی محسوب میشود. بنابراین، طراحی مداخلات سازمانی با هدف افزایش اختیار و کنترل کارکنان بر وظایفشان میتواند در کاهش خستگی شغلی و ارتقای سلامت شغلی مؤثر باشد.
شمارهی مقاله: 7
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
