1- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- گروه مهندسی بهداشت حرفهای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران
6- گروه مهندسی بهداشت حرفهای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران ، sajedifarj1@nums.ac.ir
چکیده: (2748 مشاهده)
سابقه و هدف: آمار تصادفات جادهای و تلفات ناشی از آن در ایران بهطور قابلملاحظهای زیاد است. چراغ خودروها بهویژه در جادههای دوطرفه باعث ایجاد خیرگی در رانندگان طرف مقابل میشود. این مطالعه با هدف تعیین سطح خیرگی آزاردهنده چراغ خودروها و تأثیرات برخی متغیرها در ایجاد خیرگی آزاردهنده انجام شد.
مواد و روشها: بدین منظور شدت روشنایی در سطح چشم رانندگان اندازهگیری شد و با استفاده از مدل اشمیت ـ کلاوزن و بیندلز میزان خیرگی آزاردهنده ناشی از چراغ خودروها با استفاده از مقیاس عددی دیبور و با درنظرگرفتن فاصله جانبی بین دو وسیله نقلیه، فاصله طولی بین دو وسیله نقلیه و درخشندگی زمینه سطح جاده تعیین شد.
یافتهها: در خودروها در حالت نورپایین از فواصل 100 متری تا 50 متری دستگاه لوکسمتر هیچگونه روشنایی را ثبت نکرد. در حالت نوربالا نیز از فاصله 100 متری با کاهش فاصله طولی بین دو خودرو، سطح خیرگی آزاردهنده بهطور تدریجی افزایش مییافت. افزایش سطح خیرگی برای خودروی سمند تا 30 متری، پراید صبا GTX تا 20 متری و پراید 131SL، مگان و پژو پارس تا 10 متری و همچنین پژو 405 بسته به درخشندگی زمینه تا 10 و 20 متری ادامه داشت و از این فواصل به بعد سطح خیرگی آزاردهنده کاهش مییافت.
نتیجهگیری: فاصله جانبی بین خودروها، تنظیمبودن جهت و ارتفاع چراغ خودروها، ولتاژ لامپ و نوع لامپ خودرو در ایجاد خیرگی تأثیرگذار است که با تغییراتی در طراحی جادهها و سیستم روشنایی وسایل نقلیه قابل کاهش است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل فیزیکی