زمینه و هدف: هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی ریسک فاکتورهای مربوط به فعالیت دست‌ها و اثر تلفیقی ریسک فاکتورها در ایجاد عوارض اسکلتی عضلانی اندام‌های فوقانی می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه مداخله­ای 24 مرد و 6 زن مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی فراوانی اختلالات اسکلتی -عضلانی از روش نقشه بدن و برای تعیین سطوح ریسک از روش حد آستانه مجاز سطح فعالیت دست‌ها استفاده شد. تمامی آزمون‌ها در سطح معنی‌داری کمتر از05/0 آنالیز شدند.

یافته ها: نتایج نشان می‌دهد که قبل از مداخله برای دست راست 7 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/0(ناحیه ایمن) و 10 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. (ناحیه احتیاط) و 13 نفر هم در سطح ریسک بالاتر از 78/. (ناحیه خطر) قرار داشتند؛ اما بعد از مداخله 27 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/. و 2 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و ا نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار گرفتند؛ و نتایج قبل از مداخله برای سمت چپ نشان می‌دهد که 5 نفر از کارکنان در سطح ریسک کمتر از 56 /. و 12 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و 13 نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار داشتند اما بعد از مداخله 28 نفر در سطح ریسک کمتر از 56/. و 1 نفر در سطح ریسک 78/.-56/. و 1 نفر در سطح ریسک بالاتر از 78/. قرار گرفتند.

نتیجه گیری: با ارزیابی ریسک فاکتورهای ایجادکننده اختلالات اسکلتی عضلانی می‌توان از طریق مداخلات فنی، مدیریتی و آموزشی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی را کاهش داد.