دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 98-89 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rahmani R, Babakhani S, Ashouri M, Soltani E, Mamand Baboli Niya M. Evaluating the Quality of Work Life in Urban Taxi Drivers: A Case Study in Northwest Iran. johe 2023; 10 (2) : 3
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-867-fa.html
رحمانی رامین، باباخانی شکیبا، عشوری مریم، سلطانی ادریس، بابلی نیا مامند. ارزیابی کیفیت زندگی کاری در رانندگان تاکسی‌های شهری؛ مطالعه‌ی موردی در شمال غربی ایران. مجله مهندسي بهداشت حرفه اي. 1402; 10 (2) :89-98

URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-867-fa.html


1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده‌ی بهداشت و مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- گروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mamandba65@gmail.com
چکیده:   (861 مشاهده)
سابقه و هدف: کیفیت زندگی کاری یکی از مؤلفه‌های مهم و تأثیرگذار سازمانی است و تاکسی متداول‌ترین وسیله‌ی حمل‌ونقل در شهرهای کوچک است. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت زندگی کاری و عوامل مؤثر بر آن در رانندگان تاکسی شهری انجام شده است.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی‌تحلیلی روی 176 نفر از رانندگان تاکسی شهری یکی از شهرهای جنوب استان آذربایجان غربی صورت گرفت. افراد به‌روش سرشماری و با درنظرگرفتن معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند و به پرسش‌نامه‌‌ای دوقسمتی حاوی اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی کاری والتون پاسخ دادند. درنهایت آنالیزهای آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 در سطح معناداری 0.05 انجام شد.
یافته‌ها: تعداد 18 راننده در سطح پایین، 151 راننده در سطح متوسط و 7 راننده در سطح بالایی از کیفیت زندگی کاری قرار داشتند. هم‌بستگی ضعیف و مثبتی بین نمره‌ی کیفیت زندگی با سن و سابقه‌ی کاری برقرار بود. تفاوت معناداری در برخی از ابعاد کیفیت زندگی کاری براساس ویژگی‌های فردی رانندگان وجود داشت؛ اما به‌صورت کلی، میانگین نمره‌ی کیفیت زندگی کاری با عوامل فردی از قبیل سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و شاخص توده‌ی بدنی رانندگان، ارتباط معناداری نداشت.
نتیجه‌گیری: وضعیت کیفیت زندگی کاری در اغلب رانندگان در سطح پایین و متوسط قرار داشت. به‌صورت کلی، میانگین نمره‌ی کیفیت زندگی کاری با عوامل فردی از قبیل سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و شاخص توده‌ی بدنی رانندگان، ارتباط معناداری نداشت. مطالعات جامع‌تری در این زمینه نیاز است.
شماره‌ی مقاله: 3
متن کامل [PDF 1352 kb]   (262 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: ارگونومی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مهندسی بهداشت حرفه ای می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Occupational Hygiene Engineering

Designed & Developed by : Yektaweb