Ethics code: IR.KAUMS.NUHEPM.REC.1400.034
حنانی میترا، آذری الهه، خواجه وندی علی اصغر، موسوی غلامعباس، سمیعی علیرضا. بررسی فرهنگ ایمنی تاب آور در یکی از فرودگاه های کشور ایران در سال 1400. مجله مهندسي بهداشت حرفه اي. 1401; 9 (4) :31-40
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-788-fa.html
1- واحد تحقیقات عوامل مؤثر بر سلامت-دانشگاه علوم پزشکی کاشان-ایران ، hannani_m@yahoo.com
2- گروه سلامت ایمنی محیطدانشکده بهداشت-دانشگاه علوم پزشکی کاشان-ایران
3- گروه بهداشت حرفه ای-دانشکده بهداشت-دانشگاه علوم پزشکی همدان-ایران
4- گروه آمار و اپیدومیولوژی-دانشکده بهداشت-دانشگاه علوم پزشکی کاشان-ایران
5- واحد ایمنی-فرودگاه کاشان
چکیده: (336 مشاهده)
سابقه و هدف: صنعت هوانوردی علیرغم پیشرفت قابل توجه در تکنولوژی و ایمنی همچنان شاهد حوادث ناگوار می باشد، که علت 80 درصد آنها، عوامل انسانی است. این پژوهش با هدف بررسی فرهنگ ایمنی تاب آور در یکی از فرودگاه های کشور، به منظور ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی و تاب آوری فرودگاه، جهت کاهش حوادث اتجام شد.
مواد وروش ها: در مطالعه مقطعی حاضر، شاخص های
فرهنگ ایمنی تاب آور توسط تیم خبرگان ایمنی و عملیات فرودگاهی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی امتیازدهی شد و با کمک نرم افزار
Expert Choice نسخه 11 وزن دهی و رتبه بندی شدند. همچنین پرسشنامه ی فرهنگ ایمنی تاب آور براساس شاخص های فوق الذکر، توسط کارکنان فرودگاه تکمیل و داده های حاصل به کمک نرم افزار
SPSS 16.0 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: از نظر خبرگان، تعهد مدیریت (با وزن نرمال0/1)، صلاحیت (79/0) و آگاهی (0.69) دارای بیشترین اهمیت و فرهنگ خطاپذیری(45/0) و انعطاف پذیری (39/0) و مدیریت تغییر (35/0) دارای کم ترین اهمیت بودند. از نظر کارکنان شاخص صلاحیت (با میانگین 12/4)، فرهنگ خطاپذیری (87/3) و آمادگی (84/3) دارای بیشترین نمره و مشارکت کارکنان (61/3)، انعطاف پذیری (48/3) و آگاهی (29/3) دارای کمترین نمره بودند.
نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، عامل صلاحیت که هم از نظر کارکنان و هم خبرگان دارای رتبه بالایی بود می تواند در بهبود تاب آوری فرودگاه مؤثرین باشد. همچنین بهبود سطح آگاهی کارکنان، که از نظر خودشان دارای کمترین اهمیت است از مهم ترین عوامل موثر بر ایمنی تاب آوری می باشد.
شمارهی مقاله: 4
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی