زمینه وهدف: تأمین روشنایی مطلوب در محیط کار علاوه بر حفظ سلامت بینایی شاغلین در تأمین ایمنی و ارگونومی بصری نقش داشته و افزایش کارایی و کیفیت محصول را به دنبال دارد. مطالعه حاضر باهدف ارزیابی شدت روشنایی عمومی و موضعی کارگاه‌های قالیبافی شهرستان بیجار صورت گرفت.

 روش­ بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی، 101کارگاه قالی‌بافی در شهرستان بیجار مورد بررسی قرار گرفت. شدت روشنایی عمومی در کارگاه‌ها بر اساس الگوها و محاسبات توصیه شده انجمن مهندسین روشنایی IES با استفاده از نورسنج Hagner EC1 در ارتفاع 76 سانتی متر از سطح زمین اندازه‌گیری شد. شدت روشنایی موضعی در سطح افق و در سطح قائم بافت اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفت .

 یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد شدت روشنایی کل کارگاه‌های مورد بررسی (9/458) ± 5/484 لوکس و شدت روشنایی مصنوعی (9/49) ± 0/80 لوکس است. متوسط شدت روشنایی کل، طبیعی، مصنوعی به ترتیب در 6/39 درصد، 4/57 درصد و 100 درصد از کارگاه‌ها کمتر از حد معیار 300 لوکس بود. متوسط کمینه شدت روشنایی موضعی در سطح بافت در تمام کارگاه‌ها نیز کمتر از 500 لوکس بوده است .

 نتیجه­گیری: حدود 60 ٪ از کارگاه‌ها در ساعات میانی روز دارای متوسط شدت روشنایی عمومی کل مطابق با حد توصیه می باشند. لیکن شدت روشنایی مصنوعی عمومی و موضعی کارگاه‌ها به دلیل ناکافی بودن منابع روشنایی نامناسب است. بنابراین ضروری است با اصلاح نواقص سامانه روشنایی مصنوعی در این کارگاه‌ها شدت روشنایی مصنوعی عمومی و موضعی بهبود یابد .