1- گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران ، ammsadeghi@ihu.ac.ir
2- گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
چکیده: (2227 مشاهده)
سابقه و هدف: شتاب توسعه صنعتی بهخصوص در کشورهای درحالتوسعه، افزایش میزان حملونقل مواد خطرناک و به تبع آن افزایش خطرات و حوادث را به همراه داشته است و هر گونه تحقیق و توسعه در زمینه کاهش ریسک فرایندهای مرتبط به کاهش حوادث و تبعات آن کمک میکند. هدف از این مقاله ارائه مدل مدیریت ریسک حملونقل مواد خطرناک است که ضمن حفظ جامعیت و استفاده از ابزارهای بدیع، بهمنظور استفاده صنعتگران و متولیان حملونقل، سادگی لازم را دارد.
مواد و روشها: این مدل از چهار گام شناسایی، تجزیهوتحلیل، ارزیابی و کنترل تشکیل شده است و برای اطمینان از درنظرگرفتن تمامی عناصر مرتبط و بررسی دقیق تمام اجزا، از لایهبندی مناسب تشکیل شده و از ابزارهایی مانند پویاییشناسی و AHP فازی استفاده شده است. مدل ارائهشده در یک نمونه واقعی حملونقل هیدرازین پیادهسازی شد.
یافتهها: در مرحله تجزیهوتحلیل ریسک مشخص شد چگالی جمعیتی بیشترین اهمیت را در ریسک حملونقل مواد خطرناک دارد و پس از آن زیرمعیارهای مرتبط با راننده و مدیریت اهمیت بسزایی دارند. درنهایت، ضمن ارائه طرحریزی کنترل ریسک، راههای کاهش ریسک به حد قابل قبول بررسی شد.
نتیجهگیری: استفاده از پویایی شناسی سیستم در مرحله شناسایی ریسک و AHP فازی در مرحله تجزیه و تحلیل ریسک به همراه قضاوت خبرگان می تواند در بهبود فرایند مدیریت ریسک موثر باشد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی