1- گروه سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- شرکت پالایش نفت لاوان، لاوان، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، samirabarakat.ohs@gmail.com
چکیده: (2701 مشاهده)
سابقه و هدف: نیروی چنگش یکی از متغیرهای مهم در عملکرد عضلانی دست است که ارتعاش بر آن تأثیر منفی دارد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر مداخله ورزشی بر چنگش قدرتی کارگران مواجههیافته با ارتعاش دست ـ بازو بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ـ مداخلهای، 41 نفر از کارگران شاغل در یکی از صنایع فلزی شهر اصفهان بررسی شدند. جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامههای دموگرافیک، اندازهگیری شتاب ارتعاش دست ـ بازو بر اساس استاندارد ISO 5349 و اندازهگیری چنگش قدرتی با دستگاه داینامومتر مدل Jamar انجام شد. مداخله حرکات ورزشی دست به مدت 8 هفته اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 21 تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: چنگش قدرتی کارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش معنادار بود (0/001>P). میانگین نیروی چنگش قدرتی کارگران قبل از کار با ابزار مرتعش 3/8±42/16 کیلوگرم نیرو و پس از پایان شیفت کاری و اتمام کار کارگر با ابزار مرتعش 3/97±39/55 کیلوگرم نیرو بود. اختلاف مقادیر نیروی چنگش قدرتی قبل از اجرای مداخله حرکات ورزشی دست با نیروی چنگش بعد از اجرای مداخله معنی دار بهدست آمد (0/001>P).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتعاش سبب کاهش نیروی چنگش کارگران میشود، درحالیکه انجام مداخله حرکات ورزشی دست در بهبود چنگش قدرتی کارگران تأثیرگذار بود؛ بنابراین، انجام حرکات ورزشی بهطور مؤثر و کارآمد به بهبود نیروی چنگش قدرتی کارگران مواجههیافته با ارتعاش منجر میشود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی