مقدمه: اختلالات اسکلتی - عضلانی از مهمترین عوامل آسییب زای شغلی و ناتوان کننده در محیط کار می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مداخله ارگو نومیک به منظور کاهش این ناراحتی ها می باشد.

روش بررسی: این مطالعه مداخله ای بر روی 126 نفر از کارگران واحدهای تعمیر و نگهداری یک شرکت تولید سیمان به روش نمونه گیری طبقه ای انجام پذیرفت.به منظور جمع آوری داده ها قبل و بعد از مداخله، از پرسشنامه نوردیک، روش QEC و چک پوینت نکات بازبینی ارگونومی استفاده شد. ،مداخلات با اجرای راه حل های ساده و عملی،آموزش و انجام حرکات اصلاحی منتخب صورت گرفت.داده های جمع آوری شده با آزمون مک نمارتوسط نرم افزار SPSS-22  تجزیه و تحلیل شدند .

یافته ها: آنالیز داده ها تفاوت معنی داری در شیوع اختلالات طی یک هفته  قبل و بعد از مداخله نشان داد ( P-value<0.001). بطوری که شیوع اختلالات طی هفته گذشته قبل از مطالعه در نواحی کمر، زانو،  به ترتیب  62.70٪ و60.32 ٪ و بعد  از مداخله به 46.03٪ و 43.65٪ کاهش یافت.

نتیجه گیری: طبق روش QEC (65.87%) از تعمیر کاران صنعت سیمان ، در سطح ریسک بالا بودند و ناراحتی های کمر و زانو از شیوع الایی برخوردار بود.که کاربرد راه حل های ساده، کم هزینه و مشارکتی نکات بازبینی ارگونومی همراه با حرکات اصلاحی منتخب منجر به کاهش قابل توجه این ناراحتی ها گردید.