جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای نوراللهی درآباد
بررسی تأثیر علائم نوروتوکسیک و عوامل فردی بر شاخص توانایی انجام کار در پرستاران اتاق عمل
داود افشاری، مریم نوراللهی درآباد، حانیه پورشجاع، سید میثم الماسی حسینی، سید نوید الماسی حسینی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: توانایی انجام کار به عوامل فردی و شغلی بسیاری وابسته است. ارتقای توانایی انجام کار باعث افزایش کارایی و رضایت شغلی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی توانایی انجام کار و تعیین ارتباط علائم نوروتوکسیک و عوامل فردی با توانایی انجام کار در پرستاران اتاق عمل انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه مقطعی حاضر روی ۱۲۱ پرستار شاغل در اتاق عمل بیمارستان‌ آموزشی تهران در سال ۱۴۰۰ انجام شد. بر ای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه دموگرافیک، پرسش‌نامه شاخص توانایی انجام کار و پرسش‌نامه یوروکوئست استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بر مبنای نتایج به‌دست‌آمده، میانگین شاخص توانایی انجام کار در میان پرستاران اتاق عمل ۴,۸± ۳۱,۵۲ بود. توانایی انجام کار همبستگی منفی و معنی‌داری با علائم نوروتوکسیک (۰.۰۱ >P، ۰,۷۵- = r)، سن (۰,۰۱ >P، ۰,۶۷- = r) و سابقه کار (۰,۰۱ >P، ۰,۷۱- = r) داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد علائم نوروتوکسیک (۰,۰۰۰ =P، ۰,۵۶- = β)، سابقه کار (۰,۰۴ =P، ۰,۳۵- = β) و سن (۰,۰۵ =P، ۰,۲۱- = β) پیش‌بینی‌کننده توانایی انجام کار هستند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد توانایی انجام کار در میان پرستاران بخش اتاق عمل در سطح متوسط است. لذا به‌منظور بهبود توانایی انجام کار پرستاران، برنامه‌های مداخله‌ای باید با هدف کاهش مواجهه پرستاران با عوامل مؤثر در ایجاد علائم نوروتوکسیک انجام شود.

ارتباط بین سبک زندگی و بار کاری ذهنی با ناراحتی اسکلتی-عضلانی: مطالعه موردی در صنعت خودروسازی
مریم نوراللهی درآباد، داود افشاری، عاطفه الیاسی گماری،
دوره ۹، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: ناراحتی و اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار شایع‌ترین آسیب‌ شغلی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط مؤلفه‌های سبک زندگی و بار کاری ذهنی با شیوع ناراحتی اسکلتی-عضلانی در کارکنان یک صنعت خودروسازی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش مقطعی حاضر بین ۳۰۳ نفر از افراد شاغلدر یک مجموعه خودروسازی در ایران انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، ناراحتی اسکلتی-عضلانی، سبک زندگی و بار کاری ذهنی با استفاده از پرسش‌نامه‌های دموگرافیک، کرنل، سبک زندگی ارتقادهنده والکر و NASA-TLX جمع‌آوری شد.
یافته‌ها: بررسی شیوع ناراحتی اسکلتی-عضلانی نشان داد ۷۰,۷۰ درصد از افراد مطالعه‌شده حداقل در یکی از اندام‌های خود ناراحتی اسکلتی-عضلانی دارند. همچنین بین سن و سابقه کاری از مشخصات فردی، مؤلفه‌های مسئولیت‌پذیری سلامت و ورزش از متغیرهای سبک زندگی و مؤلفه‌های بار فیزیکی و فشار زمانی از زیرمقیاس‌های بار کاری ذهنی با ناراحتی اسکلتی-عضلانی ارتباط معنی‌داری وجود داشت (۰.۰۵>P).
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد ناراحتی اسکلتی-عضلانی در صنایع خودروسازی شایع است و متغیرهای سبک زندگی و بار کاری ذهنی ازجمله مهم‌ترین عوامل خطر مؤثر در ناراحتی اسکلتی-عضلانی افراد مطالعه‌شده است. لذا انجام اقدامات کنترلی از طریق حذف و کنترل سطوح عوامل خطر فردی، فیزیکی و شناختی در راستای کاهش شیوع ناراحتی و اختلالات ضروری است.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مهندسی بهداشت حرفه ای می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Occupational Hygiene Engineering

Designed & Developed by : Yektaweb