سابقه و هدف: استایرن بـه طـور وسیع در تولیـد محصـولاتی مانند رنگ‌ها، چسب‌ها، و پلاستیک مصـرف می‌شود. در محیط‌های کار، پتانسیل زیادی برای مواجهه با این حلال سمی وجود دارد. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی میزان مواجهه کارکنان از طریق پایش هوا و پایش بیولوژیک و تعیین همبستگی بین آن‌ها در کارکنان در مواجهه با استایرن بوده است.
مواد و روش‌‌ها::۴۴ نفر از کارکنان در یک صنعت تولید قطعات پلیمری مطالعه شده‌اند. مواجهه استنشاقی کارکنان با استایرن اندازه‌گیری شد؛ همچنین، غلظت مندلیک اسید در ادرار آن‌ها تعیین مقدار شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شده‌اند.
یافته‌ها: میانگین وزنی - زمانی مواجهه (TWA) کارکنان با استایرنppm ۱۸,۳۵ اندازه‌گیری شد. میانگین غلظت ادراری مندلیک اسید در کارکنان mg/ g creatinine۱۵۰ بوده است. بین تراکم استایرن در هوای استنشاقی و مقدار مندلیک اسید ادراری همبستگی معناداری مشاهده شد (۰,۸۴۱r=). در کارکنان بدون مواجهه پوستی (۰,۹۱۴r=) نسبت به کارکنانی که مواجهه پوستی داشتند (۰,۷۲۵r=) همبستگی قوی‌تری دیده شد. بر اساس ساعات کار در روز (۸ ساعت و کمتر و بیشتر از ۸ ساعت) نیز همبستگی معناداری بین نتایج پایش هوا و پایش بیولوژیک مشاهده شد؛ به طوری که این همبستگی در کارکنان با شیفت کاری ۸ ساعته قوی‌تر بوده است (۰,۹۲۲r=).
نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد که مقدار مندلیک اسید در ادرار همبستگی مناسبی با میزان مواجهه تنفسی با استایرن دارد. همچنین، سیگار کشیدن و شرایط کاری مانند مواجهه پوستی و ساعات کار در روز بر میزان مندلیک اسید در ادرار اثرگذار هستند؛ بنابراین، توصیه می‌شود در برنامه‌های ارزیابی مواجهه کارکنان با استایرن به این عوامل توجه شود.
