دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1403 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 310-298 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مهندسی صنایع، مؤسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2- گروه مهندسی صنایع، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ،m.nadershi@pnu.ac.ir
2- گروه مهندسی صنایع، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ،
چکیده: (3929 مشاهده)
سابقه و هدف: مسائل ایمنی خطوط لوله انتقال گاز طبیعی در سالهای اخیر به موضوعی مهم تبدیل شده است. به همین دلیل، تجزیهوتحلیل ریسک خطوط لوله گاز مورد توجه قرار گرفته و رویکردهای مربوط به شناسایی و تعیین ریسکهای خطوط لوله گاز طبیعی بهویژه ارزیابی و تجزیهوتحلیل کمّی ریسک خطوط لوله گاز، به موضوعی مهم تبدیل شده است. ازاینرو، این مطالعه با هدف مدلسازی ریسکهای فرایند توزیع صنعت گاز با استفاده از شبکههای بیزین انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه، به لحاظ هدف کاربردی است و با توجه به روش گردآوری و تحلیل دادهها در دسته مطالعات آمیخته قرار میگیرد. جامعه آماری پژوهش را خبرگان و کارشناسان شرکت گاز استان کرمانشاه تشکیل میدهند که در این میان، سی نفر به روش نمونهگیری هدفمند برای مشارکت در پژوهش انتخاب شدند. دادههای موردنیاز در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه انفرادی نیمهساختاریافته و در بخش کمّی با استفاده از پرسشنامه گردآوری شد. برای تحلیل دادهها در بخش کیفی روش تحلیل مضمون و در بخش کمّی روش شبکههای بیزین استفاده شده است.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل دادههای کیفی گویای این است که ریسکهای موجود در فرایند توزیع صنعت گاز میتوانند در قالب سه دسته کلی یعنی ریسکهای ناشی از خطای انسانی (متشکل از بیست ریسک)، ریسکهای سازمانی (شامل یازده ریسک) و ریسکهای فنی (متشکل از چهار ریسک) دستهبندی و مطالعه شوند. همچنین نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که فشارسنج گاز، اتصالات، کیفیت کارکنان تعمیر و نگهداری، فیلترها و استراتژی تعمیرات، بهترتیب بیشترین تأثیر را بر قابلیت اطمینان دارند.
نتیجهگیری: عملکرد یک سیستم پیچیده تکنولوژیک وابسته به تعامل عوامل فنی، انسانی، سازمانی، اجتماعی و محیطی است. در این تحقیق، چهارچوبی یکپارچه برای ارزیابی قابلیت اطمینان احتمالی و ریسک در واحدهای توزیع گاز با در نظر گرفتن معیارهای فنی، انسانی و سازمانی فراهم شد.
مواد و روشها: این مطالعه، به لحاظ هدف کاربردی است و با توجه به روش گردآوری و تحلیل دادهها در دسته مطالعات آمیخته قرار میگیرد. جامعه آماری پژوهش را خبرگان و کارشناسان شرکت گاز استان کرمانشاه تشکیل میدهند که در این میان، سی نفر به روش نمونهگیری هدفمند برای مشارکت در پژوهش انتخاب شدند. دادههای موردنیاز در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه انفرادی نیمهساختاریافته و در بخش کمّی با استفاده از پرسشنامه گردآوری شد. برای تحلیل دادهها در بخش کیفی روش تحلیل مضمون و در بخش کمّی روش شبکههای بیزین استفاده شده است.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل دادههای کیفی گویای این است که ریسکهای موجود در فرایند توزیع صنعت گاز میتوانند در قالب سه دسته کلی یعنی ریسکهای ناشی از خطای انسانی (متشکل از بیست ریسک)، ریسکهای سازمانی (شامل یازده ریسک) و ریسکهای فنی (متشکل از چهار ریسک) دستهبندی و مطالعه شوند. همچنین نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که فشارسنج گاز، اتصالات، کیفیت کارکنان تعمیر و نگهداری، فیلترها و استراتژی تعمیرات، بهترتیب بیشترین تأثیر را بر قابلیت اطمینان دارند.
نتیجهگیری: عملکرد یک سیستم پیچیده تکنولوژیک وابسته به تعامل عوامل فنی، انسانی، سازمانی، اجتماعی و محیطی است. در این تحقیق، چهارچوبی یکپارچه برای ارزیابی قابلیت اطمینان احتمالی و ریسک در واحدهای توزیع گاز با در نظر گرفتن معیارهای فنی، انسانی و سازمانی فراهم شد.
شمارهی مقاله: 3
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |