دوره 11، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 61-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gheibipour H, Fattahi-Darghlou M, Mahdavi N, Shahbazi F. Trend of Occupational Injury Mortality and Disability Adjusted Life Years in Hamadan Province between 1990 and 2021. johe 2024; 11 (1) : 6
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-933-fa.html
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-933-fa.html
غیبی‌پور حمید، فتاحی ـ دارغلو مرضیه، مهدوی ندا، شهبازی فاطمه. بررسی روند میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته منتسب به صدمات شغلی استان همدان در فاصله سال‌های 1370 تا 1401. مجله مهندسي بهداشت حرفه اي. 1403; 11 (1) :52-61
حمید غیبی‌پور1 
، مرضیه فتاحی ـ دارغلو2 ، ندا مهدوی3 ، فاطمه شهبازی* 4
، مرضیه فتاحی ـ دارغلو2 ، ندا مهدوی3 ، فاطمه شهبازی* 4
1- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، پژوهشکده علوم و فنّاوری بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران و گروه ارگونومی دانشکده بهداشت، قطب علمی و آموزشی مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، پژوهشکده علوم و فنّاوری بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران ،shahbazif2017@gmail.com
2- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران
3- مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، پژوهشکده علوم و فنّاوری بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران و گروه ارگونومی دانشکده بهداشت، قطب علمی و آموزشی مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران & مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، پژوهشکده علوم و فنّاوری بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران ،
چکیده: (672 مشاهده)
سابقه و هدف: حوادث شغلی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل خطر بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی در جوامع صنعتی و درحال‌توسعه مانند ایران به‌شمار می‌روند که روند طولانی‌مدت آن‌ها تا به حال در استان همدان بررسی نشده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی روند میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از صدمات شغلی در استان همدان طی سال‌های 1370 تا 1401 است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی‌مقطعی، روند تغییرات میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته (به‌دلیل مرگ زودرس و ناتوانی که دراصطلاح به آن دالی گفته می‌شود) ناشی از صدمات شغلی در استان همدان در یک بازه زمانی 32 ساله با استفاده از رگرسیون نقاط اتصال و نرم‌افزار Join Point Regression نسخه 0/1/5 بررسی شد.
یافته‌ها: میزان سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از صدمات شغلی در استان همدان از 496.75 سال به‌ازای هر هزار نفر جمعیت در سال 1370 به 229.98 سال به‌ازای هر هزار نفر جمعیت در سال 1401 کاهش یافته بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه 2.40- و حدود اطمینان 95 درصد 2.60- تا 2.30-). این روند کاهشی در دالی ناشی از صدمات شغلی در مردان و زنان نیز مشهود بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه در مردان و زنان به ترتیب برابر با 2.40- و 1.10 درصد بود). ازطرفی، میزان مرگ‌ومیر ناشی از پیامد موردبررسی در هر دو جنس از 7.55 مورد به‌ازای هر صدهزار نفر جمعیت در سال 1370 به 3.46 مورد در سال 1401 کاهش یافته بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه 2.50- و حدود اطمینان 95 درصد 2.60- تا 2.40-).
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، روند میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از صدمات شغلی در استان همدان دارای یک روند کاهشی بود که این الگو با دیگر مطالعات انجام‌شده در ایران و جهان تقریباً همسویی داشت.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی‌مقطعی، روند تغییرات میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته (به‌دلیل مرگ زودرس و ناتوانی که دراصطلاح به آن دالی گفته می‌شود) ناشی از صدمات شغلی در استان همدان در یک بازه زمانی 32 ساله با استفاده از رگرسیون نقاط اتصال و نرم‌افزار Join Point Regression نسخه 0/1/5 بررسی شد.
یافته‌ها: میزان سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از صدمات شغلی در استان همدان از 496.75 سال به‌ازای هر هزار نفر جمعیت در سال 1370 به 229.98 سال به‌ازای هر هزار نفر جمعیت در سال 1401 کاهش یافته بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه 2.40- و حدود اطمینان 95 درصد 2.60- تا 2.30-). این روند کاهشی در دالی ناشی از صدمات شغلی در مردان و زنان نیز مشهود بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه در مردان و زنان به ترتیب برابر با 2.40- و 1.10 درصد بود). ازطرفی، میزان مرگ‌ومیر ناشی از پیامد موردبررسی در هر دو جنس از 7.55 مورد به‌ازای هر صدهزار نفر جمعیت در سال 1370 به 3.46 مورد در سال 1401 کاهش یافته بود (میانگین درصد تغییرات سالیانه 2.50- و حدود اطمینان 95 درصد 2.60- تا 2.40-).
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، روند میزان مرگ‌ومیر و سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از صدمات شغلی در استان همدان دارای یک روند کاهشی بود که این الگو با دیگر مطالعات انجام‌شده در ایران و جهان تقریباً همسویی داشت.
شماره‌ی مقاله: 6
واژه‌های کلیدی: مرگ‌ومیر، سال‌های عمر ازدست‌رفته، دالی، صدمات شغلی، روند، رگرسیون نقاط اتصال، همدان، ایران
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل فیزیکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
