زمینه و هدف: هوای بیمارستانها دارای دامنهی وسیعی از میکروارگانیسمهای بیماریزا است که بر سلامت کارکنان درمانی تاثیر دارد. مطالعهی حاضر با هدف تعیین اثربخشی شرایط مختلف سامانه تهویه بر میزان مواجههی کارکنان درمانی با بیوآئروسلهای هوابرد در اتاق ایزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بیمار انجام یافت.
روش بررسی: ضمن اعمال 5 شرایط مختلف تهویه که در هر حالت چهار ظرفیت مختلف به یک اتاق ایزولهی یک تخته بیمارستانی که در آن یک بیمار مسلول بستری شده بود، 2 چیدمان برای تخت (حالت اول گوشهی اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوهی استقرار کارکنان درمانی (حالت اول کنار تخت و بالای سر بیمار و حالت دوم پایین تخت بیمار) از هوای اتاق نمونهبرداری فردی به عمل آمد. جهت نمونهبرداری فردی از روش فیلتراسیون توصیه شده توسط کنفرانس دولتی بهداشت صنعتی آمریکا استفاده شد.
نتایج: بیشترین مواجههی شغلی با بیوآئروسلها در زمانی که سیستم تهویه خاموش بود مشاهده گردید و بکارگیری حالات مختلف تهویه سبب کاهش معنیدار (001/0 Pvalue< ) مواجههی فردی با بیوآئروسلها گردید. بهترین ظرفیت تهویه مربوط به 12 بار تعویض هوا در ساعت بود. نتایج تحلیل آماری اختلاف معنیداری را بین تراکم آلاینده و محل استقرار کارکنان در موقعیت 1 و 2 و مکان استقرار تخت بیمار 1 و 2 نشان نداد (05/0 Pvalue> ).
نتیجه گیری : موثرترین راه کاهش مواجههی فردی با بیوآئروسلهای هوابرد در اتاق ایزوله مورد مطالعه استفاده از سیستم تهویه با ورود هوا از طریق یک دریچهی گرد از سمت یک دیوار و تخلیهی هوا از طریق یک دریچهی خطی نصب شده در دیوار مقابل با ظرفیت تهویهی 12 بار تعویض هوا در ساعت بود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |