دوره 10، شماره 4 - ( زمستان 1402 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 294-280 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 4011424
Ethics code: IR.MUMS.FHMPM.REC.1401.161


XML English Abstract Print


1- گروه HSE، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه HSE و گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، seif.gharib@gmail.com
چکیده:   (1242 مشاهده)
سابقه و هدف: : فرهنگ سلامت، ایمنی و محیط‌زیست (HSE) جزئی از فرهنگ کلی سازمان است که نوعی ابزار مدیریتی در کاهش حوادث و کنترل رفتارهای ناایمن در سازمان محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه ارائهی ابزاری روا و پایا در حیطهی فرهنگ HSE در صنایع فرایندی بود.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر نوعی مطالعه‌ی ابزارسازی است که به‌منظور تعیین روایی و پایایی پرسش‌نامه‌ی فرهنگ HSE در بین کارکنان پالایشگاه گاز شهید هاشمی‌نژاد انجام شد. بعد از مطالعه‌ی متون مختلف، جست‌وجو در سایت‌های گوناگون و استفاده از راهنمای انجمن جهانی تولیدکنندگان نفت و گاز (OGP) به‌منظور طراحی سؤالات مرتبط، روایی محتوای کمی و کیفی توسط 10 متخصص، روایی صوری (قابلیت درک)، قابلیت تکرارپذیری و سازگاری درونی توسط 30 نفر از کارکنان و روایی سازه توسط 410 نفر از کارکنان صورت پذیرفت.
یافته‌ها: تحلیل عاملی تأییدی نسخهی نهایی پرسش‌نامه شامل 34 سؤال در 6 بعد تعهد قابل ‌مشاهده‌ی مدیریت HSE، صلاحیت و آگاهی از موقعیت، ارتباطات، آموزش رویهی کاری و عوامل انسانی، مدیریت حوادث و ارزیابی و ممیزی HSE را تأیید کرد. میانگین نمره‌ی تأثیر، نسبت روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی به‌ترتیب، 3.81، 0.82 و 0.92 بود ( 0.94= α و 975ICC=0. ( که در بازه‌ی مورد قبول بود.
نتیجه‌گیری: متخصصان ایمنی و بهداشت شغلی ایران می‌توانند از این ابزار روا و پایا برای ارزیابی فرهنگ HSE کارکنان، به‌خصوص در صنایع فرایندی استفاده کنند و یافته‌ها را به‌عنوان رهنمودهایی برای مداخلات مؤثر  بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست به کار گیرند.

شماره‌ی مقاله: 5
متن کامل [PDF 1338 kb]   (318 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: ایمنی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.