دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 32-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mohammadfam@umsha.ac.ir
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
4- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mohammadfam@umsha.ac.ir
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
4- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (1154 مشاهده)
سابقه و هدف: خطای انسانی به‌عنوان علت اصلی وقوع حوادث در صنایع شناخته می‌شود. این مطالعه با هدف ارزیابی فرهنگ ایمنی و مدل‌سازی عوامل مؤثر بر آن با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) در یک واحد فرایندی انجام شده است.
مواد و روش‌‌ها: ارزیابی فرهنگ ایمنی در این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته با مقیاس لیکرت شامل 10 بُعد فرهنگ ایمنی و در یک صنعت پتروشیمی در سال 1400 انجام شد. پرسش‌نامه بین 312 نفر از کارکنان توزیع و 308 پرسش‌نامه تکمیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخه 23 و AMOS نسخه 23 انجام شد.
یافته‌ها: نمره فرهنگ ایمنی برابر با 3.35 برآورد شد. نتایج SEM نشان داد میزان بار عاملی تأثیر درآمد، تحصیلات و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی به ترتیب 0.322، 0.445 و 0.328 و میزان بار عاملی تأثیر تحصیلات، سابقه کار و سن بر تجربه حادثه به ترتیب 0.336-، 0.312- و 0.214- است. میزان بار عاملی ارتباط فرهنگ ایمنی و تجربه حادثه 0.477- و شاخص نیکویی برازش (GFI) 0.97 بود.
نتیجه‌گیری: نتایج ارزیابی فرهنگ ایمنی بیانگر این بود که بیشترین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به بُعدهای استفاده از وسائل حفاظتی، آموزش و درک مسائل و تعهد مدیران و سرپرستان است. نتایج SEM نشان داد تحصیلات، میزان درآمد و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی تأثیر مثبتی دارند. همچنین، ارتباط عوامل سن، تحصیلات و سابقه کار با تجربه حادثه و همچنین فرهنگ ایمنی با تجربه حادثه معکوس بود.
مواد و روش‌‌ها: ارزیابی فرهنگ ایمنی در این مطالعه مقطعی با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته با مقیاس لیکرت شامل 10 بُعد فرهنگ ایمنی و در یک صنعت پتروشیمی در سال 1400 انجام شد. پرسش‌نامه بین 312 نفر از کارکنان توزیع و 308 پرسش‌نامه تکمیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخه 23 و AMOS نسخه 23 انجام شد.
یافته‌ها: نمره فرهنگ ایمنی برابر با 3.35 برآورد شد. نتایج SEM نشان داد میزان بار عاملی تأثیر درآمد، تحصیلات و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی به ترتیب 0.322، 0.445 و 0.328 و میزان بار عاملی تأثیر تحصیلات، سابقه کار و سن بر تجربه حادثه به ترتیب 0.336-، 0.312- و 0.214- است. میزان بار عاملی ارتباط فرهنگ ایمنی و تجربه حادثه 0.477- و شاخص نیکویی برازش (GFI) 0.97 بود.
نتیجه‌گیری: نتایج ارزیابی فرهنگ ایمنی بیانگر این بود که بیشترین نمره فرهنگ ایمنی مربوط به بُعدهای استفاده از وسائل حفاظتی، آموزش و درک مسائل و تعهد مدیران و سرپرستان است. نتایج SEM نشان داد تحصیلات، میزان درآمد و سابقه کار بر فرهنگ ایمنی تأثیر مثبتی دارند. همچنین، ارتباط عوامل سن، تحصیلات و سابقه کار با تجربه حادثه و همچنین فرهنگ ایمنی با تجربه حادثه معکوس بود.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |