دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 101-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد ابری1 
، شهرام وثوقی2 ، جمیله ابوالقاسمی3 ، هاجر تسلیمی3 ، حسین ابراهیمی*4
، شهرام وثوقی2 ، جمیله ابوالقاسمی3 ، هاجر تسلیمی3 ، حسین ابراهیمی*4
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، مرکز تحقیقات بهداشت کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات آلودگی هوا، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ،hossein.ebrahimi@yahoo.com
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، مرکز تحقیقات بهداشت کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات آلودگی هوا، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ،
چکیده: (2973 مشاهده)
سابقه و هدف: بر اساس نظریه نیازهای مازلو، نیازهای زیستی نیازهای اساسی انسان برای حفظ بقا هستند. بنابراین، ارتباط بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی و رفتارهای ایمنی دور از ذهن نیست. این مطالعه با هدف بررسی اثر وضعیت اجتماعی-اقتصادی بر رفتار ایمنی کارکنان پروژه ساخت‌وساز متروی قم انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1399 روی کارگران پروژه ساخت‌وساز متروی قم انجام شد. حجم نمونه بر اساس معیارهای مطالعه، به صورت سرشماری 200 نفر تعیین شد. پس از تعیین افراد شرکت‌کننده، پرسش‌نامه‌های وضعیت اجتماعی-اقتصادی و رفتار ایمنی برای افراد شرکت‌کننده در مطالعه تکمیل شد. پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ها، اطلاعات آن‌ها استخراج و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد سطح تحصیلات با رفتار ایمنی ارتباط معنی‌داری ندارد (0.05>P)، ولی با رعایت ایمنی (0.006=P) رابطه معنادار دارد. بین نوع استخدام با وضعیت اجتماعی-اقتصادی نیز رابطه معناداری مشاهده شد (0.008=P). هیچ رابطه معناداری بین وضعیت اقتصادی با رعایت، مشارکت و رفتار ایمنی یافت نشد (0.05P>).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد وضعیت اجتماعی-اقتصادی با رعایت، مشارکت و رفتار ایمنی افراد رابطه معنی‌داری نداشت. عوامل سازمانی، فرهنگی و فردی ازجمله عواملی هستند که در کنار وضعیت اجتماعی-اقتصادی بر ایمنی و رفتار ایمن تأثیر دارند. نبود ارتباط بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی با رفتار ایمنی کارکنان را می‌توان به تحت پوشش قرار گرفتن با عوامل دیگر نسبت داد که در این مطالعه بررسی نشدند.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1399 روی کارگران پروژه ساخت‌وساز متروی قم انجام شد. حجم نمونه بر اساس معیارهای مطالعه، به صورت سرشماری 200 نفر تعیین شد. پس از تعیین افراد شرکت‌کننده، پرسش‌نامه‌های وضعیت اجتماعی-اقتصادی و رفتار ایمنی برای افراد شرکت‌کننده در مطالعه تکمیل شد. پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ها، اطلاعات آن‌ها استخراج و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد سطح تحصیلات با رفتار ایمنی ارتباط معنی‌داری ندارد (0.05>P)، ولی با رعایت ایمنی (0.006=P) رابطه معنادار دارد. بین نوع استخدام با وضعیت اجتماعی-اقتصادی نیز رابطه معناداری مشاهده شد (0.008=P). هیچ رابطه معناداری بین وضعیت اقتصادی با رعایت، مشارکت و رفتار ایمنی یافت نشد (0.05P>).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد وضعیت اجتماعی-اقتصادی با رعایت، مشارکت و رفتار ایمنی افراد رابطه معنی‌داری نداشت. عوامل سازمانی، فرهنگی و فردی ازجمله عواملی هستند که در کنار وضعیت اجتماعی-اقتصادی بر ایمنی و رفتار ایمن تأثیر دارند. نبود ارتباط بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی با رفتار ایمنی کارکنان را می‌توان به تحت پوشش قرار گرفتن با عوامل دیگر نسبت داد که در این مطالعه بررسی نشدند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |