دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 17-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sajedian A A, Karimi A, Sadeghi Yarandi M, Ahmadi V, Aala Y, Golbabaei F. Health Risk Assessment of Acrylonitrile Vapors in a Petrochemical Industry Using the United States Environmental Protection Agency Method. johe 2020; 7 (3) :9-17
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-619-fa.html
URL: http://johe.umsha.ac.ir/article-1-619-fa.html
ساجدیان علی اصغر، کریمی علی، صادقی یارندی محسن، احمدی مشیران وحید، اعلا یاسمن، گل‌بابایی فریده. ارزیابی ریسک بهداشتی مواجهه با بخارات آکریلونیتریل در یک صنعت پتروشیمی به روش سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا. مجله مهندسي بهداشت حرفه اي. 1399; 7 (3) :9-17
علی اصغر ساجدیان1 
، علی کریمی1 ، محسن صادقی یارندی1 ، وحید احمدی مشیران1 ، یاسمن اعلا2 ، فریده گل‌بابایی* 3
، علی کریمی1 ، محسن صادقی یارندی1 ، وحید احمدی مشیران1 ، یاسمن اعلا2 ، فریده گل‌بابایی* 3
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،fgolbabaei@tums.ac.ir
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (4075 مشاهده)
سابقه و هدف: آکریلونیتریل ماده سرطان‌زای احتمالی برای انسان است و مواجهه با بخارات این ماده اثرات سوء متنوعی را برای شاغلان در صنایع پتروشیمی به وجود می‌آورد. ازاین‌رو مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مواجهه و ارزیابی ریسک کمّی بهداشتی مواجهه با بخارات آکریلونیتریل در کارکنان مواجهه‌یافته یک مجتمع پتروشیمی انجام پذیرفت.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی که در یک مجتمع پتروشیمی انجام شد، درمجموع از هوای استنشاقی 45 نفر (3 نمونه برای هر فرد) نمونه‌برداری به عمل آمد. نمونه‌ها با استفاده از لوله‌های جاذب حاوی زغال فعال شرکت SKC جمع‌آوری شد. آماده‌سازی و تجزیه نمونه‌ها بر اساس روش 1601 NIOSH و با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی مدل VARIAN CP-3800 انجام گرفت. درنهایت برای تعیین میزان مواجهه افراد شاغل و شاخص ریسک بهداشتی یا غیرسرطان (HQ: Hazard Quotient) از روش سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا (EPA: Environmental Protection Agency) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه 25 نرم‌افزار SPSS انجام پذیرفت. به‌منظور بررسی تفاوت بین بخش‌های مختلف از نظر میزان مواجهه، ریسک سلامتی و تحلیل آماری آن از آزمون آماری کروسکال-والیس در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد مقدار متوسط تراکم بخارات آکریلونیتریل در مجتمع پتروشیمی مدنظر به‌طور میانگین 8/122 ± 1/71 میکروگرم بر مترمکعب (056/0 ± 033/0 پی‌پی‌ام) است. همچنین میزان ریسک غیر سرطان‌زایی نیز 93/6 ± 04/4 محاسبه شد. مشخص شد که 6/47 درصد از افراد مطالعه‌شده در محدوده غیر سرطان‌زایی مجاز (HQ < 1) و 3/53 درصد از افراد نیز در محدوده بیشتر از حد مجاز (HQ > 1)
قرار دارند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه شاخص کمّی بهداشتی مواجهه با بخارات آکریلونیتریل در مجتمع پتروشیمی مطالعه‌شده بیشتر از حدود توصیه‌شده (2 پی‌پی‌ام یا 34/4 میلی‌گرم بر مترمکعب) توسط سازمان‌های ذی‌ربط است، اقدامات مهندسی و کنترل مدیریتی لازم برای کنترل و مدیریت سطح ریسک تا حد قابل‌قبول، ازجمله بازنگری در سیستم‌های تهویه موضعی و عمومی که از عمده‌ترین دلایل مواجهه افراد است، برای بهبود اوضاع ضروری است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی که در یک مجتمع پتروشیمی انجام شد، درمجموع از هوای استنشاقی 45 نفر (3 نمونه برای هر فرد) نمونه‌برداری به عمل آمد. نمونه‌ها با استفاده از لوله‌های جاذب حاوی زغال فعال شرکت SKC جمع‌آوری شد. آماده‌سازی و تجزیه نمونه‌ها بر اساس روش 1601 NIOSH و با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی مدل VARIAN CP-3800 انجام گرفت. درنهایت برای تعیین میزان مواجهه افراد شاغل و شاخص ریسک بهداشتی یا غیرسرطان (HQ: Hazard Quotient) از روش سازمان حفاظت محیط‌زیست آمریکا (EPA: Environmental Protection Agency) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه 25 نرم‌افزار SPSS انجام پذیرفت. به‌منظور بررسی تفاوت بین بخش‌های مختلف از نظر میزان مواجهه، ریسک سلامتی و تحلیل آماری آن از آزمون آماری کروسکال-والیس در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد مقدار متوسط تراکم بخارات آکریلونیتریل در مجتمع پتروشیمی مدنظر به‌طور میانگین 8/122 ± 1/71 میکروگرم بر مترمکعب (056/0 ± 033/0 پی‌پی‌ام) است. همچنین میزان ریسک غیر سرطان‌زایی نیز 93/6 ± 04/4 محاسبه شد. مشخص شد که 6/47 درصد از افراد مطالعه‌شده در محدوده غیر سرطان‌زایی مجاز (HQ < 1) و 3/53 درصد از افراد نیز در محدوده بیشتر از حد مجاز (HQ > 1)
قرار دارند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه شاخص کمّی بهداشتی مواجهه با بخارات آکریلونیتریل در مجتمع پتروشیمی مطالعه‌شده بیشتر از حدود توصیه‌شده (2 پی‌پی‌ام یا 34/4 میلی‌گرم بر مترمکعب) توسط سازمان‌های ذی‌ربط است، اقدامات مهندسی و کنترل مدیریتی لازم برای کنترل و مدیریت سطح ریسک تا حد قابل‌قبول، ازجمله بازنگری در سیستم‌های تهویه موضعی و عمومی که از عمده‌ترین دلایل مواجهه افراد است، برای بهبود اوضاع ضروری است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل شیمیایی
چکیده گسترده [HTML 24 KB] (219 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدان
ناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138381645
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل مجله: johe@umsha.ac.ir
ایمیل ناشر: journals@umsha.ac.ir
