زمینه وهدف: شناسایی عوامل موثر در ایجاد حوادث شغلی یک موضوع مهم در پیشگیری از بروز آن است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و تحلیل حوادث ناتوانکننده در صنعت ساختوساز طی دوره دو ساله در سالهای90-89 انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی دادههای مطالعه شامل اطلاعات مربوط به حوادث ناتوانکنندهای بود که طی دو سال رخ داده بود. جمعآوری دادهها طبق گزارش حوادث شغلی موجود در سطح کشور انجام گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 16 انجام گرفت. سطح معنیداری آماری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین سنی و سابقه کار افراد حادثهدیده به ترتیب 6/95±27/95 و 2±2/34 سال بود. بیشترین آسیبهای واردشده به افراد مربوط به دست (4/35%)، پا (3/28%) و ستون فقرات (4/20%) بود. بیشترین نوع حوادث منجر به ناتوانی مربوط به لیز خوردن و افتادن (1/26%)، پرتاب اشیاء (7/21%)، سقوط (6/18%)، سایش (8/16%) و تصادف (4/16%) بود. علاوه بر این، بیشترین علل بروز حوادث به ترتیب مربوط به عدم رعایت نظم (3/97%)، عدم آموزش مناسب (8/85%)، عدم بهکارگیری وسایل حفاظت فردی (0/73%)، اعمال ناایمن (3/63%)، شرایط ناایمن (3/32%) و تجهیزات کار (6/22%) است.
نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل علل بروز حوادث ناتوانکننده در صنعت ساختوساز نشان میدهد که عوامل مهم در بروز این حوادث عدم رعایت نظم، عدم آموزش مناسب، عدم بهکارگیری وسایل حفاظت فردی، اعمال و شرایط ناایمن و تجهیزات کار است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |