دوره 6، شماره 1 - ( بهار 1398 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 7-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mohsen.aliabadi@umsha.ac.ir
3- اداره ایمنی و مدیریت بحران، نیروگاه حرارتی شازند، اراک، ایران
چکیده:   (4248 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از روش‌های کنترل صدا در محیط‌های دارای منابع متعدد آن، ایجاد اتاق آکوستیک برای کارگران شاغل در محیط است. در این ارتباط، هدف از مطالعه حاضر بررسی کارایی اتاق آکوستیک جهت تأمین آسایس صوتی در واحد توربین یک نیروگاه حرارتی تولید برق بود.
مواد و روش‌‌ها: اندازه‌گیری تراز و ماهیت فرکانسی صدا و همچنین ارتعاش در مواجهه با تمام بدن در مکان مورد نظر با استفاده از صداسنج B&K-2260 صورت گرفت. طراحی اتاق آکوستیک نیز بر مبنای روش‌های استاندارد ISO15667 با استفاده از سازه سبک ساندویچ پانل انجام شد. ترکیب دیواره اتاق با ضخامت کلی حدود 104 میلی‌متر به‌ترتیب از خارج به داخل شامل: ورق فولادی 2 میلی‌متری، فوم پلی‌یورتان 40 میلی‌متری با دانسیته 50 کیلوگرم بر متر مکعب، ورق فولادی 2 میلی‌متری، پشم سنگ 50 میلی‌متری با دانسیته 120 کیلوگرم بر متر مکعب و گچبرک کناف 10 میلی‌متری بود. باید خاطرنشان ساخت که کف شناور جهت کاهش ارتعاش منتقل‌شده به داخل اتاق اجرا گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که میانگین تراز معادل فشار صدا در خارج از اتاق در فاصله یک متری از دیوار اتاق برابر با 5/89 دسی‌بل و در داخل اتاق معادل 7/50 دسی‌بل بوده است که منجر به کاهش صدایی معادل 40 دسی‌بل شده است. شایان ذکر است که میزان شتاب ارتعاش در مواجهه با تمام بدن در داخل اتاق، کمتر از حدود آسایشی ارتعاش 145/0 متر بر مجذور ثانیه بود.
نتیجه‌گیری: به‌منظور طراحی اتاق آکوستیک با کارایی بالا، انتخاب مصالح، ضخامت و تراکم جهت بهینه‌نمودن افت انتقال صوت کلی دیواره‌ها دارای اهمیت حیاتی است؛ بنابراین به نظر می‌رسد که در طراحی پناهگاه صوتی، لایه‌بندی ساندویچی دارای جرم کافی و ضریب سختی پایین و میرایی بالا می‌تواند شرایط آکوستیکی بهینه را ایجاد کند. 
متن کامل [PDF 1429 kb]   (1826 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.