دوره 11، شماره 1 - ( بهار 1403 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 83-74 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- ، zeinabmoradeian@gmail.com
چکیده:   (2032 مشاهده)
سابقه و هدف: درد و ناتوانی در سیستم اسکلتی عضلانی منجر به کاهش بهره‌وری و ترک شغل می‌‌شود. این پژوهش با هدف مطالعه نقش پوسچر، رضایت شغلی و برخی از عوامل فردی در ایجاد این نوع درد و ناتوانی در رانندگان اتوبوس‌های شهری انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش مقطعی 130 نفر از رانندگان اتوبوس شهری همدان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. از پرسش‌نامه‌های استاندارد برای مطالعه اختلالات اسکلتی عضلانی و رضایت شغلی استفاده شد. همچنین، ارزیابی پوسچر با استفاده از روش RULA انجام شد. در نهایت از آزمون‌های مقایسه میانگین (تی مستقل و تحلیل واریانس) و همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS 24 برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بهره برده شد.
یافته‌ها: بیشترین و کمترین فراوانی درد در یک سال گذشته به ترتیب مربوط به کمر (94 نفر معادل 72.3 %) و مچ پا (5 نفر معادل 3.8 %) است. میانگین امتیاز پوسچر بدنی برای سمت چپ و راست بدن رانندگان به ترتیب برابر با 1.14±5.85 و 1.05±6.06 بود. شدت درد و ناتوانی در سیستم اسکلتی عضلانی با سن، سابقه کار، نمایه توده بدنی و نمره پوسچر ارتباط مستقیم و با متوسط ساعات خواب شبانه‌روزی، ورزش کردن و رضایت شغلی رابطه معکوس دارد (0.05>P).
نتیجه‌گیری: برخورداری اتوبوس از صندلی استاندارد، کمتر بودن نمایه توده بدنی، ورزش کردن و بالا بودن سطح رضایت شغلی با کمتر بودن شدت درد و ناتوانی در سیستم اسکلتی عضلانی رانندگان همراه است. از نتایج این مطالعه می‌توان برای مداخله جهت بهبود وضعیت سیستم اسکلتی عضلانی رانندگان اتوبوس استفاده کرد.
شماره‌ی مقاله: 8
متن کامل [PDF 758 kb]   (661 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: ارگونومی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.