دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 250-242 |
برگشت به فهرست نسخه ها
الهه آذری1 
، میترا حنانی* 2، علی اصغر خواجه وندی3 ، سید غلام عباس موسوی4 ، علیرضا سمیعی5
، میترا حنانی* 2، علی اصغر خواجه وندی3 ، سید غلام عباس موسوی4 ، علیرضا سمیعی5
1- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
2- واحد تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ،hannani_m@yahoo.com
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
5- واحد ایمنی فرودگاه، کاشان، ایران
2- واحد تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ،
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
5- واحد ایمنی فرودگاه، کاشان، ایران
چکیده: (1594 مشاهده)
سابقه و هدف: صنعت هوانوردی با وجود پیشرفت قابل توجه در فناوری و ایمنی، همچنان شاهد حوادث ناگوار است که علت 80 درصد از آن‌ها، عوامل انسانی است. این پژوهش با هدف بررسی فرهنگ ایمنی تاب‌آور در یکی از فرودگاه‌های کشور به‌منظور ارتقای سطح فرهنگ ایمنی و تاب‌آوری فرودگاه برای کاهش حوادث انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر شاخص‌های فرهنگ ایمنی تاب‌آور توسط تیم خبرگان ایمنی و عملیات فرودگاهی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی امتیازدهی شد و با کمک نرم‌افزار Expert Choice نسخه 11 وزن‌دهی و رتبه‌بندی شد. همچنین پرسش‌نامه فرهنگ ایمنی تاب‌آور بر اساس شاخص‌های ذکرشده، توسط کارکنان فرودگاه تکمیل و داده‌های حاصل به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: از نظر خبرگان تعهد مدیریت (با وزن نرمال1.0)، صلاحیت (0.79) و آگاهی (0.69) بیشترین اهمیت و فرهنگ خطاپذیری (0.45)، انعطاف‌پذیری (0.39) و مدیریت تغییر (0.35) کمترین اهمیت را داشتند. از نظر کارکنان شاخص صلاحیت (با میانگین 4.12)، فرهنگ خطاپذیری (3.87) و آمادگی (3.84) بیشترین نمره و مشارکت کارکنان (3.61)، انعطاف‌پذیری (3.48) و آگاهی (3.29) کمترین نمره را داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، عامل صلاحیت که هم از نظر کارکنان و هم خبرگان رتبه بالایی داشت، در بهبود تاب‌آوری فرودگاه مؤثرترین است. همچنین بهبود سطح آگاهی کارکنان که از نظر خودشان کمترین اهمیت را داشت، از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر ایمنی تاب‌آوری است.
مواد و روش‌‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر شاخص‌های فرهنگ ایمنی تاب‌آور توسط تیم خبرگان ایمنی و عملیات فرودگاهی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی امتیازدهی شد و با کمک نرم‌افزار Expert Choice نسخه 11 وزن‌دهی و رتبه‌بندی شد. همچنین پرسش‌نامه فرهنگ ایمنی تاب‌آور بر اساس شاخص‌های ذکرشده، توسط کارکنان فرودگاه تکمیل و داده‌های حاصل به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: از نظر خبرگان تعهد مدیریت (با وزن نرمال1.0)، صلاحیت (0.79) و آگاهی (0.69) بیشترین اهمیت و فرهنگ خطاپذیری (0.45)، انعطاف‌پذیری (0.39) و مدیریت تغییر (0.35) کمترین اهمیت را داشتند. از نظر کارکنان شاخص صلاحیت (با میانگین 4.12)، فرهنگ خطاپذیری (3.87) و آمادگی (3.84) بیشترین نمره و مشارکت کارکنان (3.61)، انعطاف‌پذیری (3.48) و آگاهی (3.29) کمترین نمره را داشتند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، عامل صلاحیت که هم از نظر کارکنان و هم خبرگان رتبه بالایی داشت، در بهبود تاب‌آوری فرودگاه مؤثرترین است. همچنین بهبود سطح آگاهی کارکنان که از نظر خودشان کمترین اهمیت را داشت، از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر ایمنی تاب‌آوری است.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |