دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 165-153 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اردلان ابراهیمی1 
، امید کلات پور* 2، ایرج محمدفام1
، امید کلات پور* 2، ایرج محمدفام1
1- گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،همدان، ایران
2- گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
2- گروه مدیریت سلامت ایمنی و محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
چکیده: (2235 مشاهده)
سابقه و هدف: طرح‌ریزی تخلیه اضطراری یکی از مهم‌ترین اقدامات حفاظتی در شرایط اضطراری است. تعیین محل تجمع اضطراری استاندارد نیز یکی از الزامات اصلی طرح‌ریزی تخلیه اضطراری است. انتخاب مکان تجمع استاندارد ملاحظات فنی و مدیریتی مشخصی دارد. لذا پژوهش حاضر در این راستا و با هدف ارائه الگویی به‌منظور تعیین محل‌های تجمع اضطراری در صنایع فرایندی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: ابتدا با بررسی متون مختلف، معیارهای مؤثر در تعیین محل‌های تجمع اضطراری شناسایی و در دو گروه عوامل داخلی و بیرونی تقسیم‌بندی شدند. سپس وزن هریک از معیارها با استفاده از روش FAHP محاسبه شد. درنهایت، تعدادی از اماکن به‌منظور تعیین محل تجمع اضطراری با روش FTOPSIS ارزیابی و محل‌های بهینه مشخص شدند.
یافته‌ها: بر اساس محاسبات روش FAHP، از مجموع 12 معیار بررسی‌شده، 8 معیار از هر دو عوامل که بیشترین وزن را به خود اختصاص دادند، به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه‌ها معرفی شدند. مهم‌ترین معیارهای عوامل بیرونی اثرگذار به ترتیب فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب‌پذیر و مهم‌ترین معیارهای عوامل داخلی به ترتیب پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت‌زمان پیمایش بودند.
نتیجه‌گیری: شناسایی و ارزیابی محل‌های تجمع اضطراری باید بر اساس معیارهای فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب‌پذیر، پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت‌زمان پیمایش انجام شود.
مواد و روش‌‌ها: ابتدا با بررسی متون مختلف، معیارهای مؤثر در تعیین محل‌های تجمع اضطراری شناسایی و در دو گروه عوامل داخلی و بیرونی تقسیم‌بندی شدند. سپس وزن هریک از معیارها با استفاده از روش FAHP محاسبه شد. درنهایت، تعدادی از اماکن به‌منظور تعیین محل تجمع اضطراری با روش FTOPSIS ارزیابی و محل‌های بهینه مشخص شدند.
یافته‌ها: بر اساس محاسبات روش FAHP، از مجموع 12 معیار بررسی‌شده، 8 معیار از هر دو عوامل که بیشترین وزن را به خود اختصاص دادند، به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه‌ها معرفی شدند. مهم‌ترین معیارهای عوامل بیرونی اثرگذار به ترتیب فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب‌پذیر و مهم‌ترین معیارهای عوامل داخلی به ترتیب پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت‌زمان پیمایش بودند.
نتیجه‌گیری: شناسایی و ارزیابی محل‌های تجمع اضطراری باید بر اساس معیارهای فاصله از مراکز خطر اطراف، شرایط باد غالب، ماهیت سناریوهای محتمل، وجود افراد آسیب‌پذیر، پتانسیل اثرپذیری از حادثه، سهولت دسترسی، قابلیت دید و پایش و مدت‌زمان پیمایش انجام شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |