زمینه وهدف: سیستم تهویه مکنده موضعی از رایج‌ترین روش‌های کنترل‌ مهندسی جهت کنترل عوامل شیمیایی در محیط‌های شغلی محسوب می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین راندمان هودهای تهویه در کنترل گردوغبار Fe2O3 در فرآیند سرند اکساید واحد آهن‌سازی یکی از صنایع فولاد انجام شد.

 روش­ بررسی: : سیستم تهویه مکنده موضعی مورد بررسی در این مطالعه توصیفی، دارای شبکه کانال‌کشی گسترده با 17 هود بود. ابتدا تغییرات و تناقضات سیستم و فرایند با اسناد (نقشه‌های سیستم) مقایسه و سپس به‌منظور ارزیابی راندمان هر هود، با استفاده از روش NIOSH 500 ، غلظت گردوغبار در کنار هر هود (منبع)، در دو وضعیت تهویه خاموش و روشن (با سه بار تکرار)، اندازه‌گیری شد .

 یافته‌ها: : نتایج آزمون آماری تفاوت معنی‌داری بین غلظت‌های آلاینده‌‌‌ در دو حالت خاموش و روشن سیستم تهویه، در 7 هود از مجموع 17 هود، نشان داد( Pvalue<0_.05 ). هود محصور در محل ریزش مواد از تانک داخل فیدر، با راندمان 85% و غلظت mg/m³ 5_/1 ± 3_/3 دارای بیشترین راندمان و دو هود، یکی محصور‌ در محل ریزش مواد از فیدر داخل سرند و دیگری هود محصور‌نشده در موضع ریزش مواد از نوار نقاله به نوار نقاله (سایز ریز زیرین سرند)، هر دو با راندمانی حدود 2%- و غلظت‌های mg/m³ 5_/73 ± 2_/243 و 1339 ± 4_/3462 در وضعیت روشن دارای کمترین راندمان بودند. همچنین بیشترین غلظت آلاینده مربوط به هود محصور‌‌نشده در محل ریزش گندله از روی نوار نقاله داخل تانک در وضعیت روشن با غلظت g/m³ 03_/5 و راندمان 7% بود..

 نتیجه­گیری: هودهای تهویه موضعی مورد ارزیابی کارایی لازم را نداشته و دارای راندمان متفاوتی بودند. حتی برخی به علت برگشت آلاینده از هود به محیط کار دارای راندمان منفی بودند .