دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 87-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، yousefisa@sums.ac.ir
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، yousefisa@sums.ac.ir
چکیده: (1474 مشاهده)
ظهور و همه‌گیری بی‌سابقه ویروس تنفسی SARS-CoV-2 و سویه‌های مختلف آن که اصلی‌ترین راه انتقال آن مواجهه تنفسی است، اهمیت انتقال بیماری‌ها را از طریق بیوآئروسل‌های هوابرد بیشتر از هر زمانی نشان داده است. به‌طورکلی بیوآئروسل‌ها به دو صورت مستقیم یا با سوار شدن بر ذرات دیگر هوابرد می‌شوند. توانایی هوابرد شدن ویروس‌ها نقش مهمی در شیوع آن‌ها دارد. به همین دلیل نمونه‌برداری و تحلیل هوا به‌منظور تشخیص کیفی و کمّی ویروس‌ها در جلوگیری از گسترش و کنترل انتشار آن‌ها بسیار اهمیت دارد. این پژوهش با جست‌وجو در پایگاه داده‌های pubmed، scopus و web of science انجام و کلید واژگان انتخاب‌شده در عناوین و خلاصه مقالات جست‌وجو شد. تعداد 542 مقاله جمع‌آوری شد. سپس تمام مقالات بر اساس عنوان و خلاصه، غربالگری و مقالات مرتبط با هدف مطالعه شناسایی شدند. درنهایت 105 مقاله برای بررسی نهایی انتخاب شد. هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی مزایا و محدودیت‌های روش‌های نمونه‌برداری از ویروس‌های هوابرد به خصوص کروناویروس جدید بود. تاکنون روش‌های نمونه‌برداری زیادی مانند انواع ایمپینجرهای مایع، ایمکتورها، فیلترها، رسوب‌دهنده‌های الکترواستاتیکی و برخی دیگر از روشها برای نمونه‌برداری از ویروس‌های هوابرد ارائه شده است. کارایی و اثربخشی روش‌های نمونه‌برداری از ویروس‌ها تحت تأثیر عوامل متعددی همچون قطر آئرودینامیک ویروس‌ها، چالش‌های تعیین کمّی ویروس‌های نمونه‌برداری‌شده، نبود امکان افتراق بین ویروس‌های فعال و غیرفعال در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده، احتمال آسیب به ویروس و غیرفعال شدن آن طی نمونه‌برداری و تحلیل، تأثیر عوامل محیطی بر فعال ماندن عامل عفونی در شرایط هوابرد و برخی متغیرهای دیگر قرار می‌گیرد؛ بنابراین، هرکدام از روشها مزایا و معایبی دارند که کاربرد آن‌ها را محدود می‌کند.
نوع مطالعه: مقاله مروری |
موضوع مقاله:
عوامل شیمیایی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |