دوره 8، شماره 4 - ( زمستان 1400 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 29-22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نرگس کایدانی1 
، کورش زارع2 ، احمد سلطان‌زاده* 3
، کورش زارع2 ، احمد سلطان‌زاده* 3
1- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری‌های مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران ، soltanzadeh.ahmad@gmail.com
2- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری‌های مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، مرکز تحقیقات آلاینده‌های محیطی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران ، soltanzadeh.ahmad@gmail.com
چکیده: (2169 مشاهده)
مقدمه: شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در شغل پرستاری بالا گزارش شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی و همچنین واکاوی ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در جامعه پرستاری طراحی و انجام شده است.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در هفت بیمارستان در استان خوزستان در سال 1399 انجام شده است. جامعه و نمونه مورد مطالعه شامل پرستاران شاغل در این بیمارستان‌ها (652 نفر) بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه ارزیابی پیامدهای مرتبط با نوبت‌کاری چوبینه و همکاران بود. واکاوی داده‌های مطالعه با استفاده از IBM SPSS نسخه 0/22 و همچنین آزمون‌های آماری تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شده است.
یافته ها: نتایج نشان داد میزان شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران نوبت کار (23/58%) به طور معنی‌داری بیشتر از پرستاران روزکار (89/38%) می باشد (05/0>p). نتایج واکاوی متغیرهای موثر بر شیوع این اختلالات نشان داد متغیرهای نسبت پرستار به تخت، سیستم نوبت‌کاری، میانگین شاخص توده بدنی، ساعات کار در هفته و سابقه کار به ترتیب با نسبت شانس 45/3، 19/2، 69/1، 38/1 و 25/1 دارای بیشتر تاثیر بر شیوع شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران مورد مطالعه برآورد شده اند (05/0>p).
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه بیانگر این بود که متغیرهای مختلف و بویژه نسبت پرستار به تخت و نوبت‌کاری به عنوان ریسک فاکتورهای اصلی مرتبط با شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران ارزیابی شده است. بنابراین، در مدیریت و کنترل این اثرات بایستی نقش همه ریسک فاکتورهای تاثیرگذار برای طراحی یک برنامه جامع مدیریت ریسک شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی مورد توجه قرار گیرد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در هفت بیمارستان در استان خوزستان در سال 1399 انجام شده است. جامعه و نمونه مورد مطالعه شامل پرستاران شاغل در این بیمارستان‌ها (652 نفر) بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه ارزیابی پیامدهای مرتبط با نوبت‌کاری چوبینه و همکاران بود. واکاوی داده‌های مطالعه با استفاده از IBM SPSS نسخه 0/22 و همچنین آزمون‌های آماری تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شده است.
یافته ها: نتایج نشان داد میزان شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران نوبت کار (23/58%) به طور معنی‌داری بیشتر از پرستاران روزکار (89/38%) می باشد (05/0>p). نتایج واکاوی متغیرهای موثر بر شیوع این اختلالات نشان داد متغیرهای نسبت پرستار به تخت، سیستم نوبت‌کاری، میانگین شاخص توده بدنی، ساعات کار در هفته و سابقه کار به ترتیب با نسبت شانس 45/3، 19/2، 69/1، 38/1 و 25/1 دارای بیشتر تاثیر بر شیوع شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران مورد مطالعه برآورد شده اند (05/0>p).
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه بیانگر این بود که متغیرهای مختلف و بویژه نسبت پرستار به تخت و نوبت‌کاری به عنوان ریسک فاکتورهای اصلی مرتبط با شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران ارزیابی شده است. بنابراین، در مدیریت و کنترل این اثرات بایستی نقش همه ریسک فاکتورهای تاثیرگذار برای طراحی یک برنامه جامع مدیریت ریسک شیوع اختلالات اسکلتی ـ عضلانی مورد توجه قرار گیرد.
شماره‌ی مقاله: 3
واژه‌های کلیدی: اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار، واکاوی، پرستاران، نوبت‌کاری، نسبت پرستار به تخت.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |