دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 180-173 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رجبعلی حکم آبادی1 
، فرزانه مهری2 ، علی کریمی* 3
، فرزانه مهری2 ، علی کریمی* 3
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران؛ عضو هئیت علمی، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،a_karimi@sina.tums.ac.ir
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (1620 مشاهده)
سابقه و هدف: ساعات کاری زیاد، استراحت ناکافی و برنامه های نامنظم رانندگان عواملی هستند که باعث خواب آلودگی رانندگان حرفه ای و درنتیجه باعث کاهش توانایی راننده و بروز تصادفات جاده ای میشود. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین ساعات کار و استراحت رانندگان با وقوع تصادفات جادهای در رانندگان وسایل نقلیه سنگین بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع تحلیلی مقطعی بود که در سال 2018 انجام شد. در این پژوهس 200 راننده وسایل نقلیه سنگین استان تهران ارزیابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ایمنی رانندگان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سن رانندگان، ساعات رانندگی، رانندگی پیوسته و استراحت به ترتیب 9.05±47.5 سال،2.52±10.66 و 1.87±5.82 ،1.13±8.7 ساعت در روز محاسبه شد. میانگین تعداد شبه تصادفات و تصادفات برای رانندگان در 5 سال گذشته به ترتیب 2.29 ± 4.26 و 1.2±1.1 بود. تعداد حوادث جاده ای با سن، احساس خواب آلودگی، آموزش ایمنی و بهداشت، تعداد ساعات رانندگی، رانندگی پیوسته و استراحت ارتباط معناداری داشت، اما با متغیر سیگار کشیدن ارتباط معناداری نداشت.
نتیجه گیری: رفتارهایی همچون ساعات رانندگی طولانی و پیوسته، ساعات کم استراحت و احساس خواب آلودگی ازجمله عوامل وقوع تصادفات در رانندگان وسایل نقلیه سنگین در کشور است. بدون شک برنامه ریزی با رویکرد اطلاع رسانی و ارتقای سطح آگاهی و مهارت رانندگان در راستای تغییر عادات نادرست و رفتارهای پرخطر رانندگی تاثیر بسزایی در کاهش تصادفات جاده ای خواهد داشت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع تحلیلی مقطعی بود که در سال 2018 انجام شد. در این پژوهس 200 راننده وسایل نقلیه سنگین استان تهران ارزیابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ایمنی رانندگان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین سن رانندگان، ساعات رانندگی، رانندگی پیوسته و استراحت به ترتیب 9.05±47.5 سال،2.52±10.66 و 1.87±5.82 ،1.13±8.7 ساعت در روز محاسبه شد. میانگین تعداد شبه تصادفات و تصادفات برای رانندگان در 5 سال گذشته به ترتیب 2.29 ± 4.26 و 1.2±1.1 بود. تعداد حوادث جاده ای با سن، احساس خواب آلودگی، آموزش ایمنی و بهداشت، تعداد ساعات رانندگی، رانندگی پیوسته و استراحت ارتباط معناداری داشت، اما با متغیر سیگار کشیدن ارتباط معناداری نداشت.
نتیجه گیری: رفتارهایی همچون ساعات رانندگی طولانی و پیوسته، ساعات کم استراحت و احساس خواب آلودگی ازجمله عوامل وقوع تصادفات در رانندگان وسایل نقلیه سنگین در کشور است. بدون شک برنامه ریزی با رویکرد اطلاع رسانی و ارتقای سطح آگاهی و مهارت رانندگان در راستای تغییر عادات نادرست و رفتارهای پرخطر رانندگی تاثیر بسزایی در کاهش تصادفات جاده ای خواهد داشت.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |