دوره 7، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 52-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مریم حیدری فرد1 
، مرتضی خفایی* 2، طیبه رخشانی3 ، محمد فرارویی4
، مرتضی خفایی* 2، طیبه رخشانی3 ، محمد فرارویی4
1- مرکز آموزش بهورزی اندیمشک، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران ، m.khafaie@live.com
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- روه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران ، m.khafaie@live.com
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- روه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (2253 مشاهده)
سابقه و هدف: استرس بیماری شایع قرن 21 می‌باشد. یکی از عمده‌ترین دلایل استرس در زندگی، استرس شغلی است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت استرس شغلی و هوش هیجانی و ارتباط آن‌ها در کارکنان بهداشتی شهری اندیمشک انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه 143 کارمند بهداشتی شاغل در ستاد مرکز بهداشت و مراکز جامع سلامت اندیمشک از طریق پرسشنامه‌های استاندارد HSE (Health and Safety Executive) و برادبری (Bradberry) ارزیابی شدند. ارتباط بین این دو متغیر با کمک رگرسیون چند متغیره و با تعدیل مخدوش‌کننده‌هایی چون سن، جنس و محل کار بررسی گردید.
یافته‌ها: اغلب شرکت‌کنندگان (82 درصد) مؤنث بودند. در ارتباط با استخدام رسمی، بالغ بر 70 درصد از کارکنان دارای تحصیلات کارشناسی بودند و بیش از 60 درصد از آن‌ها حداقل شش سال سابقه کار داشتند. 63 درصد از کارکنان دارای هوش هیجانی متوسط بودند و بالغ بر 86 درصد از استرس شغلی خفیف تا شدید رنج می‌بردند. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان دادند که بین استرس شغلی با محل خدمت و جنسیت و همچنین هوش هیجانی با محل خدمت و جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد. استرس شغلی به طور معناداری با هوش هیجانی رابطه معکوس داشت (42/0-=r).
نتیجه‌گیری: کارکنان بهداشتی که دارای هوش هیجانی بالاتری بودند، استرس شغلی کمتری داشتند. توصیه می‌گردد آموزش هوش هیجانی در بازآموزی سالیانه کارکنان گنجانده شود.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه 143 کارمند بهداشتی شاغل در ستاد مرکز بهداشت و مراکز جامع سلامت اندیمشک از طریق پرسشنامه‌های استاندارد HSE (Health and Safety Executive) و برادبری (Bradberry) ارزیابی شدند. ارتباط بین این دو متغیر با کمک رگرسیون چند متغیره و با تعدیل مخدوش‌کننده‌هایی چون سن، جنس و محل کار بررسی گردید.
یافته‌ها: اغلب شرکت‌کنندگان (82 درصد) مؤنث بودند. در ارتباط با استخدام رسمی، بالغ بر 70 درصد از کارکنان دارای تحصیلات کارشناسی بودند و بیش از 60 درصد از آن‌ها حداقل شش سال سابقه کار داشتند. 63 درصد از کارکنان دارای هوش هیجانی متوسط بودند و بالغ بر 86 درصد از استرس شغلی خفیف تا شدید رنج می‌بردند. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه نشان دادند که بین استرس شغلی با محل خدمت و جنسیت و همچنین هوش هیجانی با محل خدمت و جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد. استرس شغلی به طور معناداری با هوش هیجانی رابطه معکوس داشت (42/0-=r).
نتیجه‌گیری: کارکنان بهداشتی که دارای هوش هیجانی بالاتری بودند، استرس شغلی کمتری داشتند. توصیه می‌گردد آموزش هوش هیجانی در بازآموزی سالیانه کارکنان گنجانده شود.
واژه‌های کلیدی: استرس شغلی، کارکنان بهداشتی، هوش هیجانی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |