دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1399 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 31-22 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مریم فیض عارفی1 
، حمیده دلجو2 ، فخرالدین قاسمی3 ، امید کلات پور* 4
، حمیده دلجو2 ، فخرالدین قاسمی3 ، امید کلات پور* 4
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه ارگونومی،مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه بهداشت حرفه ای ، قطب علمی و آموزشی مهندسی بهداشت حرفه ای کشور،مرکز تحقیقات ایمنی و بهداشت کار ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه ارگونومی،مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه بهداشت حرفه ای ، قطب علمی و آموزشی مهندسی بهداشت حرفه ای کشور،مرکز تحقیقات ایمنی و بهداشت کار ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، kalatpour@umsha.ac.ir
چکیده: (5064 مشاهده)
سابقه و هدف: اکسیژن سانترال یکی از بخش‌های حیاتی بیمارستان است که وظیفه تأمین اکسیژن را بر عهده دارد. وقوع هرگونه نقص در آن می‌تواند به خسارات زیادی منجر شود؛ بنابراین، تجزیه‌وتحلیل ریسک مؤثر برای جلوگیری و کاهش چنین حوادث احتمالی اهمیت بسیاری دارد. هدف از این مطالعه تجزیه‌وتحلیل سناریوهای حوادث در واحد اکسیژن سانترال بیمارستان به روش تجزیه‌وتحلیل درخت خطا (FTA: Fault Tree Analysis) و تجزیه‌وتحلیل لایه‌های حفاظتی (LOPA: Layer Of Protection Analysis) است.
مواد و روش‌‌ها: ابتدا خطاهای احتمالی در نشت اکسیژن شناسایی و سپس FTA ترسیم شد. سناریوهای خطرناک در اکسیژن سانترال شناسایی و با استفاده از روش نیمه‌کمّی LOPA ریسک‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند. درنهایت اقدامات کنترلی برای کاهش میزان نشت اکسیژن پیشنهاد شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد مهم‌ترین سناریوهای حوادث شامل نشت اکسیژن، انفجار و حریق است. لایه‌های حفاظتی مستقل در مخازن ذخیره و تولید اکسیژن مناسب است و کاربرد لایه‌های حفاظتی مستقل (IPL: Independent Protection Layer) می‌تواند به‌طور معنی‌داری خطر را کاهش دهند. مهم‌ترین علت نشت در اتاق بیمار ناشی از برداشتن ماسک از منطقه تنفسی یا اندازه‌نبودن ماسک با صورت بیمار بوده است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد لایه‌های حفاظتی در اکسیژن سانترال برای پیشگیری از نشت اکسیژن کفایت لازم را دارند. استفاده از حسگر تعیین غلظت اکسیژن در اتاق بیمار و زنگ هشدار مخصوص افزایش غلظت اکسیژن به‌منظور کاهش ریسک مخاطرات ناشی از نشت اکسیژن در محیط نیز ضروری است. همچنین باید نسبت به آموزش دوره‌ای تمام کارکنان و انجام رزمایش در برنامه‌های مدیریت بحران بیمارستان تدابیر لازم اندیشیده شود.
مواد و روش‌‌ها: ابتدا خطاهای احتمالی در نشت اکسیژن شناسایی و سپس FTA ترسیم شد. سناریوهای خطرناک در اکسیژن سانترال شناسایی و با استفاده از روش نیمه‌کمّی LOPA ریسک‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند. درنهایت اقدامات کنترلی برای کاهش میزان نشت اکسیژن پیشنهاد شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد مهم‌ترین سناریوهای حوادث شامل نشت اکسیژن، انفجار و حریق است. لایه‌های حفاظتی مستقل در مخازن ذخیره و تولید اکسیژن مناسب است و کاربرد لایه‌های حفاظتی مستقل (IPL: Independent Protection Layer) می‌تواند به‌طور معنی‌داری خطر را کاهش دهند. مهم‌ترین علت نشت در اتاق بیمار ناشی از برداشتن ماسک از منطقه تنفسی یا اندازه‌نبودن ماسک با صورت بیمار بوده است.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد لایه‌های حفاظتی در اکسیژن سانترال برای پیشگیری از نشت اکسیژن کفایت لازم را دارند. استفاده از حسگر تعیین غلظت اکسیژن در اتاق بیمار و زنگ هشدار مخصوص افزایش غلظت اکسیژن به‌منظور کاهش ریسک مخاطرات ناشی از نشت اکسیژن در محیط نیز ضروری است. همچنین باید نسبت به آموزش دوره‌ای تمام کارکنان و انجام رزمایش در برنامه‌های مدیریت بحران بیمارستان تدابیر لازم اندیشیده شود.
واژه‌های کلیدی: ارزیابی ریسک، اکسیژن سانترال، FTA، LOPA
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |