دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1398 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 73-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
غلامعباس شیرالی1 
، داوود افشاری1 ، ارمان امیری2 ، سیما کیانی3 ، پیام رشنودی*4
، داوود افشاری1 ، ارمان امیری2 ، سیما کیانی3 ، پیام رشنودی*4
1- گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
2- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران
4- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران ،payaamrashnodi@gmail.com
2- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران
3- گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران
4- گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز، اهواز، ایران ،
چکیده: (7345 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از عوامل تأثیرگذار بر بهره‌وری و سلامت شغلی کارکنان، میزان استرس شغلی می‌باشد؛ به‌گونه‌ای که در سال‌های اخیر بر هشدار در مورد افت میزان بهره‌وری و بازده ناشی از استرس تأکید شده است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر میزان استرس شغلی بر بهره‌وری کارکنان یکی از شرکت‌های بهره‌برداری نفت و گاز در جنوب غرب کشور انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: به‌منظور بررسی استرس شغلی و بهره‌وری کارکنان از پرسشنامه استاندارد استرس شغلی مؤسسه انگلستان ( Health and Safety ExecutiveHSE:) و نیز پرسشنامه بهره‌وری ساعت چی استفاده گردید که روایی و پایایی آن‌ها تأیید شده است. آنالیزهای آماری مناسب نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته‌ها: میانگین نمره استرس شغلی افراد معادل 43/0±68/3 به‌دست آمد و به‌ترتیب 4/36 و 6/63 درصد از افراد دارای استرس کم و بدون استرس بودند. علاوه‌براین، نتایج نشان دادند که بهره‌وری با استرس شغلی و هریک از شاخص‌های نقش، ارتباط، حمایت مسئولان، حمایت همکاران و تقاضا، همبستگی معکوس و معناداری دارد (05/0P<). رابطه بهره‌وری با هریک از متغیرهای سن، سابقه کار و تحصیلات نیز معنادار بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین میانگین استرس شغلی و بهره‌وری رابطه معکوس و معناداری وجود دارد، می‌توان نتیجه گرفت که یکی از استراتژی‌های افزایش میزان بهره‌وری افراد، کنترل میزان استرس شغلی و فاکتورهای اثرگذار بر آن در محیط کاری کارگران می‌باشد.
مواد و روش‌‌ها: به‌منظور بررسی استرس شغلی و بهره‌وری کارکنان از پرسشنامه استاندارد استرس شغلی مؤسسه انگلستان ( Health and Safety ExecutiveHSE:) و نیز پرسشنامه بهره‌وری ساعت چی استفاده گردید که روایی و پایایی آن‌ها تأیید شده است. آنالیزهای آماری مناسب نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته‌ها: میانگین نمره استرس شغلی افراد معادل 43/0±68/3 به‌دست آمد و به‌ترتیب 4/36 و 6/63 درصد از افراد دارای استرس کم و بدون استرس بودند. علاوه‌براین، نتایج نشان دادند که بهره‌وری با استرس شغلی و هریک از شاخص‌های نقش، ارتباط، حمایت مسئولان، حمایت همکاران و تقاضا، همبستگی معکوس و معناداری دارد (05/0P<). رابطه بهره‌وری با هریک از متغیرهای سن، سابقه کار و تحصیلات نیز معنادار بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین میانگین استرس شغلی و بهره‌وری رابطه معکوس و معناداری وجود دارد، می‌توان نتیجه گرفت که یکی از استراتژی‌های افزایش میزان بهره‌وری افراد، کنترل میزان استرس شغلی و فاکتورهای اثرگذار بر آن در محیط کاری کارگران می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: استرس شغلی، بهره‌وری، شرکت نفت و گاز، نیروی انسانی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
ارگونومی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |