دوره 5، شماره 3 - ( پاییز 1397 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 34-25 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مدیریت محیط زیست (HSE)، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- استادیار گروه محیط زیست، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران ، solmazdashti@gmail.com
چکیده:   (6234 مشاهده)
مقدمه: صنعت فولادسازی و ریخته­ گری یکی از پرمخاطره­ ترین صنایع موجود می­باشد زیرا کارگران با توجه به ماهیت کار با بسیاری از خطرات مواجه هستند.این پژوهش در واحد فولادسازی گروه ملی صنعتی فولاد ایران درسال ۱۳۹۶ با هدف ارزیابی ریسک­های ایمنی، بهداشت و محیط­ زیست در جهت کنترل خطرات احتمالی انجام پذیرفت.
مواد و روش: به­ منظور شناسایی خطرات از تکنیک ETBA استفاده شد. در فرایند جمع­آوری اطلاعات از روش­های مشاهده، مصاحبه با کارگران و کارشناسان، پرسشنامه، سوابق حوادث ثبت شده در واحد ایمنی استفاده گردید‌‍. با انجام مقایسات زوجی احتمال وقوع ریسک­ها به روش FAHP وزن­دهی شدند و این وزن به عنوان نمره احتمال وقوع ریسک منظور گردید. شدت پیامد و سیستم­های کنترل موجود نیز در پرسشنامه­ ها نمره ­دهی گردید. سپس ریسک ­ها بر اساس سه شاخص (شدت اثر، احتمال وقوع و سیستم­های کنترل و نظارت) با روش TOPSIS اولویت­ بندی شدند.
نتایج: ۲۷ خطر در سه گروه ریسک­های ایمنی، بهداشت و محیط زیست مشخص گردید. که پرتاب مذاب با ضریب نزدیکی ۰/۹۰۰۱ در اولویت اول و مصرف گاز با ضریب نزدیکی ۰/۰۲۶۸ در اولویت آخر قرارگرفت. سپس نتایج در ۴ سطح (زیاد، جدی، متوسط و کم) دسته­بندی گردید که ۴۴% آن­ها جزء ریسک­های زیاد و جدی، ۴۱% متوسط و ۱۵% کم بودند.
نتیجه گیری: این تحقیق نشان می­دهد، مهم­ترین انرژی­های موجود در واحد فولادسازی، انرژی شیمیایی، گرمایی و پتانسیل می­باشند و همچنین ارزیابی ریسک­ها نشان می­دهد که ریسک­های ایمنی موجود در کارخانه فولادسازی در اولویت بالاتری نسبت به ریسک­های بهداشتی و زیست­محیطی قرار دارند. در نهایت راهکارهای مدیریتی جهت کنترل و کاهش ریسک­ها ارائه شد.
واژه‌های کلیدی: ارزیابی ریسک، ETBA، FAHP، TOPSIS، فولادسازی.
متن کامل [PDF 440 kb]   (2917 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي | موضوع مقاله: ایمنی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.