1- علوم پزشکی قزوین ، m.choobdar@gmail.com
2- علوم پزشکی قزوین
چکیده: (6365 مشاهده)
مقدمه: سالیانه صدها میلیون بیمار از عفونتهای بیمارستانی در جهان رنج می برند که برجسته ترین پیامد آن مرگ و تحمیل هزینههای گزاف مالی به نظامهای درمانی است. حفظ کیفیت هوای مناسب در بیمارستانها برای پیشگیری از وقوع این دسته عفونتها بسیار مهم است. کیفیت هوای داخل (IAQ) میتواند بر اساس نمونه برداری از بیوآئروسلها و شمارش ذرات معلق هوا انجام گردد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت هوا با تأکید بر تراکم بیوآئروسلها و ذرات معلّق هوا در بخشهای مختلف بیمارستانی در استان قزوین بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، هوای 7 بخش داخلی بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از هوا بر اساس استاندارد NIOSH و ایمپکتور اندرسن مجهز به محیط کشت TSA و سابرودکستروز آگار در فلوی L/min 3/28 و بهمدت 10 دقیقه انجام شد. نمونه ها پس از انکوباسیون و شمارش بر حسب CFU/m3 گزارش شدند. شمارش ذرات معلّق هوا با استفاده از دستگاه ChinaWay مدل CW-HPC200(A) صورت گرفت.
یافته ها: حداقل میانگین تراکم قارچی و کل در بخشهای پاتولوژی و آزمایشگاه و حداکثر غلظت درCCU وICU به ثبت رسید. میانگین ذراتPM2.5 و PM0.3، n/m3 189و n/m3 100499 بود. آزمون اسپیرمن همبستگی معنی داری بین ذرات PM0.3 و آلودگی کل میکروبی نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت بیوآئروسلها در محیط داخل بیشتر از هوای آزاد بود که میتواند مرتبط با حضور بیماران، فعالیت آنها، سیستم تهویه و پاک سازی نامناسب باشد. لذا پایش مستمر، ارتقاء استاندارهای پاک سازی و سیستم تهویه جهت بهبود کیفیت هوای داخل به خصوص در بخش های بیمارستان پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشي |
موضوع مقاله:
عوامل شیمیایی