زمینه و هدف: سیلیس یکی از مهمترین آلایندههای هوا در محیطهای شغلی بوده و مواجهه استنشاقی با ذرات آن با افزایش ریسک ابتلاء به بیماریهای تنفسی مانند سیلیکوزیس همراه میباشد. سیلیکوزیس یک بیماری مرتبط با استرس اکسیداتیو میباشد و ممکن است باعث ابتلاء افراد به سرطان ریه شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی آلکانها و آلدئیدهای درونزاد در هوای بازدمی افراد مواجهه یافته با غبارات سیلیس انجام پذیرفت .
روش بررسی: در این مطالعه هوای بازدمی شاغلین در مواجهه با غبار سیلیس (20 نفر)، افراد سالم غیرسیگاری (20 نفر) و افراد سالم سیگاری (25 نفر) مورد بررسی قرار گرفت. نمونههای هوای بازدم در کیسههای 3 لیتری جمعآوری و ترکیبات فرار نمونهها با استفاده از روش ریزاستخراج فاز جامد ( SPME ) استخراج و توسط دستگاه گازکروماتوگرافی- طیفبین جرمی ( GC-MS ) تجزیه گردید.
نتایج: در مجموع 39 ترکیب آلی فرار در نمونهها شناسایی گردید (حداقل در یک نمونه). استالدئید ، هگزانال، نونانال، 2-متیلپروپان، دکان، 3-متیلپنتان، اکتان و پنتادکان جزء آلدئیدها و آلکانهایی بودند که در نمونهها شناسائی شدند. در بین این ترکیبات، میانگین مساحت پیک استالدئید ، هگزانال، نونانال، دکان و پنتادکان در بازدم افراد گروه مواجهه یافته نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (05/0 Pvalue< ).
نتیجهگیری : استفاده از روش تجزیه هوای بازدم را به عنوان یک بستر نوین در مطالعات سمشناسی شغلی و بررسی بیومارکرهای مواجهه مورد تأیید قرار داد . استالدئید، هگزانال، نونانال، دکان و پنتادکان می توانند بیومارکرهای بازدمی مناسبی برای مواجهه با غبارات سیلیس باشد. هر چند انجام مطالعات تکمیلی برای تأیید این نتایج ضروری بهنظر میرسد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |