زمینه و هدف: کشاورزان با بسیاری از ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی – عضلانی مانند وضعیت بدنی نامناسب، حرکات تکراری زیاد، حمل بارهای سنگین و غیره مواجه می‌باشند. بر همین اساس پیش‌بینی می‌شود شیوع علائم این اختلالات در این گروه قابل‌توجه باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی – عضلانی در کشاورزان زراعتکار زرند انجام ‌شده است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی، 350 نفر از زراعت کاران شهرستان زرند مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. جمع‌آوری اطلاعات به‌وسیله پرسشنامه استاندارد نوردیک توسط بهورزان خانه های بهداشت این منطقه انجام شد. به ‌منظور تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارSPSS18  و شاخص‌های میانگین، انحراف معیار و آزمون‌های آماری تی زوجی، کای اسکویر و مدل‌های رگرسیون لجستیک بهره گرفته شد.

یافته ها: 98% کشاورزان مردو 98.9%آن‌ها متأهل و شاخص توده بدنی در 62.9% کشاورزان طبیعی بود. بیشترین و کمترین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در طی 12 ماه گذشته، به ترتیب مربوط به ناحیه زانو با 3/58% و آرنج با 19.8% بود. آزمون تی تست گویای ارتباط  معنی‌دار بین سن و شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی در هر 9 ناحیه مورد بررسی بود. بین متغیرهای وزن و قد و فراوانی اختلالات اسکلتی-عضلانی ارتباط معنی‌دار وجود داشت. سابقه کار و ورزش شانس ابتلا به این اختلالات را کاهش داده است.

نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه شیوع اختلالات اسکلتی– عضلانی در کشاورزان قابل‌توجه می‌باشد. انجام مداخله‌های ارگونومیک در اصلاح وضعیت‌های بدنی مرتبط باکار، طراحی ابزار و انجام حرکات نرمشی در فواصل زمانی معین در  شغل کشاورزی ضروری می‌باشد.